Ибриён* 7:21 - Китоби Муқаддас 1992 1999

²¹ Зеро ки онҳо бе қасам коҳин шудаанд, аммо Ӯ бо қасам, чунки дар ҳаққи Ӯ гуфта шудааст: «Худованд қасам хӯрдааст, ва таассуф нахоҳад хӯрд: Ту коҳин ҳастӣ то абад, ба монанди Малкисодақ», —

Китоби Муқаддас Оммафаҳм

²¹ аммо, вақте ки Исо коҳин таъйин мешуд, Худо ба Ӯ қасам дода гуфтааст: «Ман, Худованд, қасам мехӯрам ва қарорамро тағйир намедиҳам: Ту то абад коҳин ҳастӣ».

Ибриён* 7:21 Iomraidhean Croise

Забур 110:4

Корҳои аҷоиби Худро василаи зикр гардондааст; Худованд бахшанда ва раҳим аст.

Ададҳо 23:19

Худо одамизод нест, ки дурӯғ бигӯяд, ва писари одам нест, ки аз ваъдаи худ пушаймон шавад: оё Ӯ сухане мегӯяд — ва ба ҷо намеоварад? Ва оё Ӯ қавле медиҳад — ва иҷро намекунад?

Румиён* 11:29

Зеро ки бахшоишҳо ва даъвати Худо тағьирнопазир аст.

Ибриён* 5:6

Чунон ки дар ҷои дигар низ мегӯяд: «Ту коҳин ҳастӣ то абад, ба монанди Малкисодақ».

Ибриён* 7:17

Зеро ки шаҳодат дода шудааст: «Ту коҳин ҳастӣ то абад, ба монанди Малкисодақ».

Ибриён* 7:20

Ва ин умед бе қасам нест, —

Ибриён* 7:23

Ва он коҳинон бисьёр буданд, чунки мамот намегузошт, ки боқӣ монанд;

Ибриён* 7:28

Зеро ки шариат одамони гирифтори заъфро коҳин таъин мекунад, вале каломи қасам, ки баъд аз шариат омад, Писареро, ки то абад комил шудааст, таъин кард.

1 Подшоҳон 15:29

Ва низ Ҷалоли Исроил дурӯғ намегӯяд ва аз қавли Худ намегардад, зеро ки Ӯ одамизод нест, ки аз қавлаш гардад».