Ибриён* 6:12 - Китоби Муқаддас 1992 1999

¹² То ки шумо танбал нашавед, балки ба касоне тақлид кунед, ки ба василаи имон ва пурсабрӣ вориси ваъдаҳо мегарданд.

Китоби Муқаддас Оммафаҳм

¹² Он гоҳ шумо танбал намешавед, балки ба касоне пайравӣ мекунед, ки ба воситаи имону пурсабрӣ ваъдаҳои Худоро ба даст меоваранд.

Ибриён* 6:12 Iomraidhean Croise

Масалҳо 12:24

Дасти ғайратмандон ҳукмфармо мешавад, вале танбал гирифтори хироҷи бандагӣ мегардад.

Масалҳо 13:4

Ҷони коҳил ҳавас мекунад, ва натиҷае нест; вале ҷони ғайратмандон сер мешавад.

Масалҳо 15:19

Роҳи коҳил монанди хорбаст аст, вале тариқи ростравон ҳамвор аст.

Масалҳо 18:9

Касе ки дар кори худ танбал бошад, бародари харобкор аст.

Масалҳо 2:20

Беҳтар аст, ки бо роҳи некон равона шавӣ, ва тариқҳои одилонро пайравӣ намоӣ,

Масалҳо 26:14

Дарвоза бар ошиқ‐маъшуқаш мегардад, вале коҳил бар бистараш.

Масалҳо 28:10

Касе ки росткоронро гумроҳ карда, ба роҳи бад андозад, худаш дар чоҳи худ фурӯ меғалтад, вале беайбон мероси некӯ пайдо мекунанд.

Суруди Сурудҳо 1:8

Эй нозанинтарини занон! Агар надонӣ, аз паи рама берун ой, ва бузғолаҳоятро назди масканҳои чӯпонон бичарон.

Ирмиё 6:16

Худованд чунин мегӯяд: «Дар роҳҳо биистед ва назар андозед, ва дар бораи тариқҳои қадимӣ бипурсед, ки роҳи нек кадом аст, ва бо он биравед, ва барои ҷони худ оромӣ хоҳед ёфт. Вале онҳо гуфтанд: „Нахоҳем рафт“.

Матто* 22:32

„Манам Худои Иброҳим ва Худои Исҳоқ ва Худои Яъқуб“? Худо на Худои мурдагон аст, балки Худои зиндагон».

Матто* 25:26

Оғояш дар ҷавоби вай гуфт: „Эй ғуломи шарир ва танбал! Ту медонистӣ, ки ман аз ҷое ки накоштаам, медаравам, ва аз ҷое ки напошидаам, ҷамъ мекунам;

Инҷили Луқо 16:22

Вақте ки он мискин мурд, фариштагон ӯро ба оғӯши Иброҳим бурданд; он сарватдор низ мурд, ва ӯро дафн карданд;

Инҷили Луқо 8:15

Ва афтода дар хоки нағз касоне мебошанд, ки каломро шунида, дар дили нек ва пок нигоҳ медоранд ва бо сабр самар меоваранд.

Румиён* 12:11

Ҷидду ҷаҳдро суст накунед; рӯҳи пурҳарорат дошта бошед; Худовандро бандагӣ намоед.

Румиён* 2:7

Ба онҳое ки доим кори нек карда, толиби ҷалол, шараф ва ҷовидӣ мешаванд, ҳаёти ҷовидонӣ хоҳад дод;

Румиён* 4:12

Ва ҳамчунин падари махтунон шуд, ки онҳо на фақат хатна шудаанд, балки низ имонеро, ки Иброҳим дар ҳолати номахтунӣ дошт, пайравӣ мекунанд.

1 Таслӯникиён* 1:3

Ва доимо кори имон ва меҳнати муҳаббат ва сабри умеди шуморо, ки ба Худованди мо Исои Масеҳ доред, ба ҳузури Худо ва Падари мо ба ёд меоварем,

2 Таслӯникиён* 1:4

Ба тавре ки худи мо дар калисоҳои Худо аз шумо фахр мекунем, дар хусуси сабр ва имони шумо дар ҳамаи таъқибот ва азобҳое ки аз сар мегузаронед.

Ибриён* 1:14

Оё ҳамаи онҳо рӯҳҳои хизматгузор нестанд, ки барои хизмати онҳое фиристода мешаванд, ки вориси наҷот хоҳанд шуд?

Ибриён* 10:36

Зеро шуморо сабр лозим аст, то ки иродаи Худоро иҷро намуда, ваъдаро ба даст оваред;

Ибриён* 11:33

Ки онҳо бо имон мамлакатҳоро мусаххар карданд, адлро ба амал оварданд, ба ваъдаҳо муваффақ шуданд, даҳони шеронро бастанд,

Ибриён* 12:1

Бинобар ин мо низ, ки дар гирди худ чунин абри шоҳидонро дорем, ҳар бори гарон ва гуноҳро, ки моро фаро мегирад, аз худ дур андохта, майдони дар пеши мо бударо бо сабр давон‐давон тай кунем

Ибриён* 13:7

Сардорони худро, ки каломи Худоро ба шумо мавъиза кардаанд, ба ёд оваред: ба анҷоми рафтори онҳо назар карда, ба имонашон тақлид намоед.

Ибриён* 5:11

Дар ин хусус мебоист бисьёр суҳан мерондем, лекин фаҳмондани он душвор аст, чунки гӯшҳои шумо вазнин шудааст.

Ибриён* 6:15

Ва Иброҳим бо пурсабрии худ ба он ваъда ноил гардид.

Яъқуб 1:3

Чун медонед, ки имтиҳони имони шумо сабрро ба вуҷуд меоварад;

2 Петрус 1:10

Аз ин рӯ, эй бародарон, беш аз пеш саъю кӯшиш намоед, ки даъват ва интихоби худро устувор гардонед ва агар ҳамин тавр рафтор кунед, ҳаргиз пешпо нахоҳед хӯрд,

1 Юҳанно 2:25

Ва он ваъдае ки Ӯ ба мо додааст, ҳаёти ҷовидонист.

Ошкорсозӣ* 13:10

Ҳар кӣ ба асирӣ мебарад, худаш ба асирӣ хоҳад рафт; ҳар кӣ бо шамшер мекушад, худаш бояд бо шамшер кушта шавад. Дар ин ҷост сабр ва имони муқаддасон.