Ибриён* 5:8 - Китоби Муқаддас 1992 1999

⁸ Ва агарчи Писар буд, ба василаи уқубатҳо ба итоат омӯхта шуд,

Китоби Муқаддас Оммафаҳм

⁸ Ҳарчанд Писар бошад ҳам, бояд дар амал дарду азоб мекашид, то ки аз таҷрибаи Худ маънии итоатро омӯзад.

Ибриён* 5:8 Iomraidhean Croise

Ишаъё 53:5

Ва ҳол он ки Ӯ аз ҷиноятҳои мо маҷрӯҳ, ва аз гуноҳҳои мо афсурдахотир шудааст; сазои осоиштагии мо бар Ӯст, ва ба воситаи ҷароҳатҳои Ӯ мо шифо ёфтаем.

Матто* 3:15

Исо дар ҷавоби вай гуфт: «Алҳол бигзор; зеро ки моро лозим аст ҳар навъ адолатро ин тавр ба ҷо оварем». Пас Яҳьё Ӯро вогузошт.

Юҳанно* 10:18

Ҳеҷ кас онро аз Ман намегирад, балки Худи Ман онро фидо мекунам: қудрат дорам, ки онро фидо кунам, ва қудрат дорам, ки онро боз ёбам; ин ҳукмро аз Падари Худ гирифтаам».

Юҳанно* 15:10

Агар аҳкоми Маро риоят кунед, дар муҳаббати Ман хоҳед монд, чунон ки Ман аҳкоми Падари Худро риоят кардам, ва дар муҳаббати Ӯ мемонам.

Юҳанно* 4:34

Исо ба онҳо гуфт: «Ғизои Ман он аст, ки иродаи Фиристандаи Худро ба ҷо оварам ва кори Ӯро ба анҷом расонам.

Юҳанно* 6:38

Зеро аз осмон нозил шудаам на аз барои он ки ба иродаи Худ амал кунам, балки ба иродаи Фиристандаи Худ.

Филиппиён* 2:8

Ва Худро фурӯтан сохта, то вақти мамот, то дами мавти салиб фармонбардор буд.

Ибриён* 1:2

Дар ин айёми охир ба мо ба василаи Писараш сухан ронд, ки Ӯро вориси ҳама чиз таъин намуд ва оламҳоро низ ба воситаи Ӯ ба вуҷуд овард.

Ибриён* 1:5

Зеро ба кадоме аз фариштагон Худо ягон вақт гуфтааст: «Ту Писари Ман ҳастӣ; Ман имрӯз Падари Ту шудаам»? Ва боз: «Ман ба Ӯ Падар хоҳам буд, ва Ӯ ба Ман Писар хоҳад буд»?

Ибриён* 1:8

Аммо дар бораи Писараш гуфта шудааст: «Тахти Ту, эй Худо, то абад аст, ва асои садоқат асои салтанати Туст.

Ибриён* 3:6

Аммо Масеҳ мисли Писар аст бар ҳонаи Ӯ; ва ҳонаи Ӯ мо ҳастем, ба шарте ки ҷуръат ва фахри умедро то ба охир боматонат нигоҳ дорем.