Ибриён* 5:4 - Китоби Муқаддас 1992 1999

⁴ Ва ҳеҷ кас худ аз худ ин мартабаро соҳиб намешавад, балки фақат вақте ки аз ҷониби Худо даъват шавад, чунон ки Ҳорун низ.

Китоби Муқаддас Оммафаҳм

⁴ Ҳеҷ кас ин ифтихори саркоҳин шуданро худаш ба даст оварда наметавонад. Ӯ бояд аз тарафи Худо ба мисли Ҳорун, ки саркоҳини аввал буд, барои ин хизмат даъват шавад.

Ибриён* 5:4 Iomraidhean Croise

1 Вақоеънома 23:13

Писарони Амром: Ҳорун ва Мусо; ва Ҳорун ҷудо карда шуд, то ки ӯ ва писаронаш барои хизмати муқаддастарин ба сурати абадӣ тақдис ёбанд, ба ҳузури Худованд бухур бисӯзонанд, ба Ӯ хизмат кунанд ва ба исми Ӯ то абад баракат диҳанд.

2 Вақоеънома 26:18

Ва онҳо дар гирди подшоҳ Узиё истода, ба ӯ гуфтанд: «Туро, эй Узиё, раво нест, ки барои Худованд бухур бисӯзонӣ, балки ин кори коҳинони банӣ‐Ҳорун аст, ки барои сӯзонидани бухур тақдис шудаанд; аз қудс берун рав, зеро ки ту хиёнат кардаӣ, ва ин барои ту сабаби шаъну шараф аз ҷониби Худованд Худо нахоҳад буд».

Эзро 7:5

Ибни Абишуа, ибни Финҳос, ибни Элъозор, ибни Ҳоруни саркоҳин —

Хуруҷ 28:1

Ва ту бародарат Ҳорун ва писаронашро бо вай, аз миёни банӣ‐Исроил, ба худ муқарраб бикун, то ки вай ба Ман каҳонат намояд: Ҳорун, Нодоб ва Абиҳу, Элъозор ва Итомор, писарони Ҳорун.

Ибодат 8:2

«Ҳорун, ва писаронашро бо ӯ, ва либосҳо, ва равғани тадҳин, ва гӯсолаи қурбонии гуноҳ, ва ду қӯчқор, ва сабади фатирҳоро бигир,

Ададҳо 16:10

Ва туро ва ҳамаи бародаронат, банӣ‐Левиро бо ту наздик овардааст, ва шумо каҳонатро низ мехоҳед ба даст оваред?

Ададҳо 16:35

Ва оташе аз ҷониби Худованд берун омада, он дусаду панҷоҳ нафарро, ки бухур оварда буданд, сӯзонид.

Ададҳо 16:40

Ҳамчун ёдгорӣ барои банӣ‐Исроил, — то ки ҳеҷ каси бегонае ки аз насли Ҳорун набошад, барои сӯзонидани бухур ба ҳузури Худованд наздик наояд, ва қисматаш мисли Қӯраҳ ва шарикони вай нашавад, чунон ки Худованд ба ӯ ба воситаи Мусо гуфтааст.

Ададҳо 16:5

Ва ба Қӯраҳ ва ҳамаи шариконаш сухан ронда, гуфт: «Бомдодон Худованд нишон хоҳад дод, ки кадом кас аз они Ӯст, ва кадом кас муқаддас аст, ва он касро Ӯ ба Худаш наздик хоҳад кард; ва ҳар киро Ӯ интихоб намояд, варо ба Худаш наздик хоҳад кард.

Ададҳо 16:7

Ва оташ дар онҳо бимонед, ва фардо ба ҳузури Худованд бар онҳо бухур бирезед; ва он кас, ки Худованд варо интихоб намояд, муқаддас хоҳад буд. Бас кунед, эй банӣ‐Левӣ!»

Ададҳо 18:7

Вале ту, ва писаронат бо ту, каҳонати худро аз ҷиҳати ҳар кори қурбонгоҳ ва он чи андарун, дар пушти парда аст, риоя намуда, хизмат кунед; кори каҳонатро Ман ба шумо инъом меқунам, ва ҳар бегонае ки наздик ояд, кушта хоҳад шуд».

Ададҳо 3:3

Ин аст номҳои писарони Ҳорун, коҳиноне ки тадҳин карда шуда буданд, ки ӯ онҳоро барои каҳонат баргумошт.

Юҳанно* 3:27

Яҳьё дар ҷавоб гуфт: «Кас наметавонад чизе ба зиммаи худ бигирад, магар ин ки аз осмон ба вай дода шавад.