Ибриён* 4:4 - Китоби Муқаддас 1992 1999

⁴ Зеро ки дар ҷое дар бораи рӯзи ҳафтум чунин гуфта шудааст: «Ва Худо дар рӯзи ҳафтум аз ҳамаи корҳои Худ ором гирифт».

Китоби Муқаддас Оммафаҳм

⁴ Мо инро аз навиштаҷот медонем, ки дар як ҷойи он дар бораи рӯзи ҳафтум чунин гуфта шудааст: «Худо дар рӯзи ҳафтум аз ҳамаи корҳои Худ истироҳат кард».

Ибриён* 4:4 Iomraidhean Croise

Хуруҷ 20:11

Зеро ки дар шаш рӯз Худованд осмон ва замин, ва баҳр, ва ҳар он чиро, ки дар онҳост, ба вуҷуд овард, ва дар рӯзи ҳафтум ором гирифт; бинобар ин Худованд рӯзи шанберо муборак хонд ва онро тақдис намуд.

Хуруҷ 31:17

Он дар миёни Ман ва банӣ‐Исроил аломати абадист, зеро ки Худованд дар шаш рӯз осмон ва заминро офарид, ва дар рӯзи ҳафтум ором гирифта, фароғат намуд“».

Такрори Шариат 5:14

Вале рӯзи ҳафтум шанбеи Худованд Худои туст; дар он ҳеҷ кор накун, — худат ва писарат, ва духтарат, ва ғуломат, ва канизат, ва говат ва харат, ва тамоми чорпоят, ва ғарибат, ки андаруни шаҳри туст, то ки ғуломат ва канизат мисли ту ором гиранд.

Ибриён* 2:6

Балки касе дар ҷое шаҳодат дода, гуфтааст: «Чист инсон, ки ӯро ёд кунӣ, ва фарзанди одам, ки ӯро тафаққуд намоӣ?

Ибриён* 4:10

Зеро, касе ки ба оромии Ӯ дохил шудааст, худаш низ аз корҳои худ ором гирифтааст, чунон ки Худо аз корҳои Худ.