Ибриён* 4:13 - Китоби Муқаддас 1992 1999

¹³ Ва ҳеҷ махлуқе нест, ки аз Ӯ ниҳон бошад, балки ҳама чиз пеши чашмони Ӯ бараҳна ва ошкор аст: ба Ӯ ҳисобот хоҳем дод.

Китоби Муқаддас Оммафаҳм

¹³ Ҳеҷ чиз дар тамоми офариниш аз назари Худо пинҳон нест, балки ҳама чиз дар пеши Ӯ лучу урён ва кушоду ошкор аст. Мо барои ҳама чиз дар пеши Ӯ ҷавоб медиҳем.

Ибриён* 4:13 Iomraidhean Croise

1 Вақоеънома 28:9

Ва ту, эй писарам Сулаймон, Худои падари худро бишнос, ва Ӯро бо дили комил ва бо ҷони иштиёқманд ибодат намо, зеро ки Худованд ҳамаи дилҳоро имтиҳон мекунад, ва ҳар андеша ва фикрро мефаҳмад. Агар Ӯро ҷӯё бошӣ, Ӯ барои ту ёфт хоҳад шуд, вале агар Ӯро тарк намоӣ, Ӯ туро то абад тарк хоҳад кард.

2 Вақоеънома 16:9

Зеро ки чашмони Худованд тамоми заминро мушоҳида мекунад, то онҳоеро, ки дилашон ба Ӯ амин аст, тақвият намояд; ту дар ин бобат аблаҳӣ кардӣ, бинобар ин минбаъд ба ҷангҳо мубтало хоҳӣ шуд».

2 Вақоеънома 6:30

Ту аз осмон, ки макони сукунати Туст, бишнав ва биомурз, ва ба ҳар кас, ки дили варо медонӣ, бар тибқи тамоми рафтораш подош деҳ, зеро ки танҳо Ту донандаи дилҳои тамоми банӣ‐одам ҳастӣ,

Айюб 26:6

Дӯзаҳ пеши назари Ӯ бараҳна аст, ва барои Абаддон рӯпӯше нест.

Айюб 34:21

Зеро ки чашмони Ӯ бар роҳҳои кас аст, ва ҳамаи қадамҳои варо мебинад.

Айюб 38:17

Оё дарвозаи мамот барои ту кушода шудааст? Ва дарвозаи зулмотро дидаӣ?

Забур 139:4

Забони худро ба сони мор тез мекунанд: заҳри афъӣ зери лабҳои онҳост. Село.

Забур 7:9

Худованд қавмҳоро доварӣ хоҳад кард. Маро, эй Худованд, аз рӯи адолатам ва аз рӯи беайбиам доварӣ намо.

Забур 90:8

Фақат бо чашмонат нигоҳ хоҳӣ кард, ва подоши шариронро хоҳӣ дид.

Масалҳо 15:11

Дӯзах ва Аваддон пеши назари Худованд аст, алалхусус дилҳои банӣ‐одам.

Масалҳо 15:3

Чашмони Худованд дар ҳама ҷост: бадон ва неконро мушоҳида менамояд.

Масалҳо 5:21

Зеро ки роҳҳои одамизод дар пеши назари Худованд аст, ва Ӯ ҳамаи тариқҳои варо месанҷад.

Воиз 12:14

Зеро ки ҳар амалро Худо ба доварӣ хоҳад овард, ҳар амали ниҳониро низ, хоҳ нек бошад, хоҳ бад.

Ирмиё 16:17

Зеро ки чашмонам бар ҳамаи роҳҳои онҳост: онҳо аз Ман пинҳон нестанд, ва маъсияташон аз чашмони Ман пӯшида нест.

Ирмиё 17:10

Ман, Худованд, дилро тафтиш мекунам ва ботинро меозмоям, то ки ба ҳар кас бар тибқи роҳҳояш, бар ҳасби самари аъмолаш подош диҳам».

Ирмиё 23:24

Агар касе дар ҷои махфие пинҳон шавад, оё Ман варо намебинам? — мегӯяд Худованд. Оё Ман замин ва осмонро пур намекунам? — мегӯяд Худованд.

Ирмиё 29:23

Чунки онҳо дар Исроил кори зиште карданд: бо занони ёрони худ зино карданд ва ба исми Ман сухани дурӯғ гуфтанд, ки онро Ман ба онҳо амр нафармудаам; ва Ман аз ин вуқуф дорам ва шоҳид ҳастам, — мегӯяд Худованд.

Дониёл 2:22

Ӯ чизҳои амиқ ва ниҳонро ошкор мекунад, он чиро, ки дар зулмот аст, медонад, ва нур бо Ӯ сокин аст.

Матто* 6:4

То ки садақаи ту дар ниҳон бошад; ва Падари ту, ки ниҳонбин аст, ба ту ошкоро мукофот хоҳад дод.

Юҳанно* 2:24

Лекин Исо ба онҳо эътимод накард, зеро ки ҳамаро мешинохт,

Юҳанно* 21:17

Ва бори сеюм ба вай гуфт: «Эй Шимъӯн ибни Юнус! Оё Маро дӯст медорӣ?» Петрус ғамгин шуд, ки бори сеюм аз вай пурсид: «Оё Маро дӯст медорӣ?» ва ба Ӯ гуфт: «Худовандо! Ту аз ҳама чиз воқиф ҳастӣ; Ту медонӣ, ки Туро дӯст медорам». Исо ба вай гуфт: «Гӯсфандони Маро бичарон;

Юҳанно* 4:16

Исо ба вай гуфт: «Бирав ва шавҳаратро бихон ва ба ин ҷо биё».

Корнома* 17:31

Зеро ки Ӯ рӯзеро муқаррар намудааст, ки аҳли ҷаҳонро ба василаи Марде ки баргузидаи Ӯст, аз рӯи инсоф доварӣ кунад, ва барои он ки инро ба ҳама исбот намояд, Ӯро аз мурдагон эҳьё кард».

Румиён* 2:16

Дар ҳамон рӯзе ки Худо, ба ҳасби башорати ман, асрори одамонро ба воситаи Исои Масеҳ доварӣ хоҳад кард.

1 Қӯринтиён* 4:5

Бинобар ин ба ҳеҷ ваҷҳ пеш аз вақт, яъне то даме ки Худованд биёяд, ҳукм накунед, ки маҳз Ӯ чизҳои дар торикӣ пинҳонро равшан ва ниятҳои дилҳоро ошкор хоҳад кард, ва он гоҳ ҳар кас аз ҷониби Худо таҳсин хоҳад ёфт.

2 Қӯринтиён* 5:10

Зеро ҳамаи мо бояд пеши курсии доварии Масеҳ ҳозир шавем, то ки ҳар яке ба бадали амале ки дар ҳаёти ҷисми худ кардааст, хоҳ нек бошад ва хоҳ бад, бигирад.

Ошкорсозӣ* 2:23

Ва фарзандони вайро ба қатл мерасонам, ва ҳамаи калисоҳо хоҳанд донист, ки Ман Имтиҳонкунандаи дилҳо ва ботинҳо ҳастам, ва ба ҳар яке аз шумо мувофиқи аъмолаш подош хоҳам дод.

1 Подшоҳон 16:7

Вале Худованд ба Самуил гуфт: «Ба қиёфааш ва қомати баландаш назар наандоз, чунки Ман ӯро хуш накардаам; он чи одам мебинад, ҳеҷ аст, зеро одам фақат он чиро, ки ба чашм намоён аст, мебинад, вале Худованд он чиро, ки дар дил аст, мебинад».