Ибриён* 4:1 - Китоби Муқаддас 1992 1999

¹ Пас, дар сурате ки ваъдаи дохилшавӣ ба оромии Ӯ ҳанӯз боқист, мо хавотир хоҳем дошт, мабодо маълум гардад, ки касе аз шумо муваффақ нашудааст.

Китоби Муқаддас Оммафаҳм

¹ Пас, дар сурате ки ваъдаи ба истироҳати Худо дохил шудан ҳанӯз эътибор дорад, бояд эҳтиёт шавем, мабодо маълум шавад, ки касе аз шумо ин ваъдаро аз даст додааст.

Ибриён* 4:1 Iomraidhean Croise

Масалҳо 14:16

Хирадманд метарсад ва аз бадӣ дур мешавад, вале аблаҳ пурғурур ва худписанд аст.

Масалҳо 28:14

Хушо касе ки ҳамеша аз гуноҳ метарсад! Вале касе ки дили худро сахт кунад, ба бало гирифтор мешавад.

Ирмиё 32:40

Ва аҳди ҷовидонӣ бо онҳо хоҳам баст, ки бар тибқи он аз онҳо рӯ нахоҳам гардонид, то ки ба онҳо некӣ кунам; ва тарси Худро дар дили онҳо ҷойгир хоҳам кард, то ки онҳо аз Ман дур нашаванд.

Ададҳо 14:34

Бар ҳасби шумораи рӯзҳое ки шумо заминро ҷосусӣ кардаед, яъне чил рӯз, як сол дар ивази як рӯз, ҷазои гуноҳҳои худро чил сол хоҳед кашид, то бидонед, ки аз таваҷҷӯҳи Ман маҳрум шуданатон чӣ маънӣ дорад“.

Матто* 24:48

Лекин агар он ғулом бадкирдор бошад ва дар дили худ гӯяд, ки „оғои ман ба зудӣ намеояд“,

Корнома* 3:19

Пас, тавба кунед ва руҷӯъ намоед, то ки гуноҳҳои шумо маҳв гардад,

Румиён* 11:20

Бале. Онҳо ба сабаби беимонӣ шикаста ҷудо шудаанд, аммо ту ба воситаи имон истодагӣ мекунӣ: ғурур макун, балки битарс.

Румиён* 3:23

Чунки ҳама гуноҳ карда, аз ҷалоли Худо маҳрум шудаанд

1 Қӯринтиён* 10:12

Бинобар ин ҳар кӣ гумон мекунад, ки рост истодааст, эҳтиёт кунад, ки наафтад.

2 Қӯринтиён* 6:1

Мо, ки мададгорони Ӯ ҳастем, аз шумо илтимос мекунем, ки файзи Худоро бефоида қабул накунед.

Ғалотиён* 5:4

Шумо, ки худро бо шариат сафед мекунед, аз Масеҳ ҷудо шудаед, аз файз маҳрум гардидаед.

2 Тимотиюс* 2:13

Агар мо бевафо бошем, Ӯ вафодор аст, зеро ки Худро инкор карда наметавонад.

Ибриён* 12:15

Ва бохабар бошед, ки мабодо касе аз файзи Худо маҳрум шавад; мабодо решаи талхе ба вуҷуд омада, осеб расонад, ва бисьёр касон аз он палид шаванд,

Ибриён* 12:25

Бохабар бошед, ки шумо низ аз сухангӯ рӯ нагардонед. Зеро, агар онҳое ки бар замин ба сухангӯ гӯш наандохтанд, аз ҷазо раҳо нашудаанд, пас алалхусус мо, агар аз Ӯ, ки аз осмон сухан мегӯяд, рӯ гардонем, раҳо наҳоҳем шуд.

Ибриён* 13:7

Сардорони худро, ки каломи Худоро ба шумо мавъиза кардаанд, ба ёд оваред: ба анҷоми рафтори онҳо назар карда, ба имонашон тақлид намоед.

Ибриён* 3:11

Ва Ман дар ғазаби Худ қасам хӯрдам, ки онҳо ба оромии Ман доҳил нахоҳанд шуд».

Ибриён* 4:11

Пас, саъю кӯшиш намоем, ки ба он оромӣ дохил шавем, мабодо касе гирифтори он беитоатии ибратомез шуда, фурӯ ғалтад.

Ибриён* 4:9

Пас, барои қавми Худо боз оромии шанбе боқӣ мемонад.

1 Подшоҳон 2:30

Бинобар ин Худованд, Худои Исроил, чунин мегӯяд: „Ман гуфта будам, ки хонадони ту ва хонадони падарат ба ҳузури Ман то абад роҳ хоҳанд рафт. Вале алҳол, мегӯяд Худованд, ҳошо ки Ман инро раво бинам, зеро ки Ман эҳтиромкунандагони Худро эҳтиром хоҳам кард, валекин залилкунандагони Ман расво хоҳанд шуд.