Ибриён* 3:13 - Китоби Муқаддас 1992 1999

¹³ Балки якдигарро ҳар рӯз насиҳат диҳед, то даме ки «имрӯз» гуфта мешавад, ки касе аз шумо ба фиребҳои гуноҳ афтода, саҳтдил нашавад.

Китоби Муқаддас Оммафаҳм

¹³ Балки ҳар рӯз ба якдигар насиҳат кунед. То он замоне, ки ҳанӯз «имрӯз» номида мешавад, насиҳат карданро давом диҳед. Дар акси ҳол шумо ба фиреби гуноҳ афтода, шахси саркаш мешавед.

Ибриён* 3:13 Iomraidhean Croise

Масалҳо 28:26

Касе ки аз худаш дилпур бошад, аблаҳ аст, вале касе ки бо хирад рафтор кунад, раҳо хоҳад шуд.

Ишаъё 44:20

Ӯ бод мепаймояд: дили гумроҳаш ӯро дар иштибоҳ меандозад, ва ӯ наметавонад ҷони худро раҳо карда, бигӯяд: «Оё он чи дар дасти рости ман аст, дурӯғ нест?»

Убадьё 1:3

Такаббури дилат туро фирефта кардааст; ту, ки дар шикофҳои сахра сокин ҳастӣ, ва масканат дар макони баланд аст, дар дили худ мегӯӣ: „Кист, ки маро ба замин фурӯд оварад?“

Корнома* 11:23

Чун расид, файзи Худоро дида, шод шуд, ва ҳамаро насиҳат кард, ки аз самими қалб ба Худованд бичаспанд;

Румиён* 7:11

Чунки гуноҳ, бо баҳонаи ҳукми шариат, маро фиреб дод ва ба воситаи он кушт.

Эфсӯсиён* 4:22

Пас рафтори пештараи одами кӯҳнаро, ки дар шаҳавоти дилфиреб фосид мешавад, аз худ дур кунед,

1 Таслӯникиён* 2:11

Ва шумо медонед, ки чӣ гуна ҳар яке аз шуморо, мисли падар фарзандони худро,

1 Таслӯникиён* 4:18

Пас ҳамдигарро бо ин суханон тасаллӣ диҳед.

1 Таслӯникиён* 5:11

Бинобар ин ҳамдигарро тасаллӣ диҳед ва якдигарро обод кунед, чунон ки низ мекунед.

2 Тимотиюс* 4:2

Ки каломро мавъиза кунӣ ва дар вақти муносиб ё номуносиб омода бошӣ, бо тамоми пурсабрӣ омӯзгорӣ ва мазаммат, манъ ва насиҳат кунӣ.

Ибриён* 13:22

Аз шумо, эй бародарон, илтимос менамоям, ки ин каломи насиҳатро қабул кунед, зеро ки ба шумо мухтасар низ навиштаам.

Яъқуб 1:14

Балки ҳар кас саргарм ва фирефтаи ҳаваси худ гардида, ба озмоиш дучор мешавад;