Ибриён* 2:13 - Китоби Муқаддас 1992 1999

¹³ Ва боз: «Ман ба Ӯ таваккал хоҳам кард». Ва боз: «Инак, Ман ва фарзандоне ки Худо ба Ман додааст».

Китоби Муқаддас Оммафаҳм

¹³ Исо боз мегӯяд: «Ман ба Ӯ таваккал мекунам» ва «Ана Ман ва онҳое, ки Худо бароям ҳамчун фарзанд додааст».

Ибриён* 2:13 Iomraidhean Croise

Ҳастӣ 33:5

Ва Эсов чашм андохта, занону бачагонро дид, ва гуфт: «Инҳо ба ту кистанд?» Гуфт: «Фарзандоне ки Худо ба бандаат бахшидааст».

Ҳастӣ 48:9

Ва Юсуф ба падари худ гуфт: «Инҳо писарони мананд, ки Худо ба ман дар ин ҷо додааст». Гуфт: «Онҳоро наздики ман биёр, то ки онҳоро баракат диҳам».

2 Подшоҳон 22:3

Худо кӯҳпораи ман аст, ки ба вай паноҳ мебарам; сипари ман ва шохи наҷоти ман аст, паноҳгоҳ ва гурезгоҳи ман аст. Эй наҷотдиҳандаи ман, Ту маро аз зулм халосӣ медиҳӣ.

Забур 127:3

Занат мисли токи борвар андаруни хонаи туст, фарзандонат мисли ниҳолҳои зайтун дар гирди суфраи ту.

Забур 16:1

Дуои Довуд. Эй Худованд, адолатро бишнав, тазаррӯи маро иҷобат намо, ба дуои ман, ки аз лабони бемакр берун меояд, гӯш андоз.

Забур 18:2

Осмонҳо ҷалоли Худоро эълон мекунанд, ва фалак аз амали дастҳои Ӯ хабар медиҳад.

Забур 91:2

Некӯст Худовандро ҳамд гуфтан, ва исми Туро, эй Ҳаққи Таоло, сароидан,

Ишаъё 12:2

Инак, Худо наҷоти ман аст: ман ба Ӯ таваккал мекунам, ва наметарсам, зеро ки қуввати ман ва суруди ман Худованд Худост, ва Ӯ наҷоти ман гардидааст».

Ишаъё 53:10

Валекин хости Худованд ин буд, ки Ӯро зарба зада, ба дардҳо гирифтор кунад; вақте ки Ӯ ҷони Худро кафорат намояд, насл дида, умраш дароз хоҳад шуд, ва хости Худованд дар дасти Ӯ муяссар хоҳад гардид.

Матто* 27:43

Ба Худо таваккал карда буд: акнун Ӯро раҳо кунад, агар дилхоҳаш бошад. Зеро Ӯ гуфта буд: „Ман Писари Худо ҳастам“».

Юҳанно* 10:29

Падаре ки онҳоро ба Ман дод, аз ҳама бузургтар аст, ва ҳеҷ кас наметавонад онҳоро аз дасти Падари Ман кашида гирад:

1 Қӯринтиён* 4:15

Зеро, агарчи шумо ҳазорон носеҳон дар Масеҳ доред, лекин падарони бисьёр надоред: ман шуморо дар Исои Масеҳ ба воситаи Инҷил ба дуньё овардаам.