Ибриён* 11:9 - Китоби Муқаддас 1992 1999

⁹ Бо имон ӯ дар замини мавъуд, мисли замини бегона, ғарибона маскан гирифт, ва бо Исҳоқ ва Яъқуб, ки ҳамирсони ҳамон ваъда буданд, дар хаймаҳо зиндагӣ кард;

Китоби Муқаддас Оммафаҳм

⁹ Азбаски Иброҳим имон дошт, ҳатто дар он сарзамине, ки Худо ба вай ваъда дода буд, чун ғариб хайма зада зиндагӣ мекард. Ваъдае, ки Иброҳим дошт, ба Исҳоқу Яъқуб низ дода шуда буд, вале онҳо ҳам монанди Иброҳим дар хаймаҳо умр ба сар бурданд.

Ибриён* 11:9 Iomraidhean Croise

Ҳастӣ 12:8

Ва аз он ҷо ба кӯҳе ки аз Байт‐Ил ба тарафи шарқ аст, кӯч кард; ва хаймаи худро барафрошт, ва Байт‐Ил ба тарафи ғарбӣ ва Ай ба тарафи шарқии он буд; ва дар он ҷо қурбонгоҳе барои Худованд бино кард ва исми Худовандро хонд.

Ҳастӣ 13:18

Ва Абром хаймаи худро кӯчонда, равона шуд ва дар булутзори Мамре, ки дар Ҳебрӯн аст, маскан гирифт; ва дар он ҷо қурбонгоҳе барои Худованд бино кард.

Ҳастӣ 13:3

Ва аз ҷануб то Байт‐Ил роҳ паймуда, ба мақоме расид, ки дар он ҷо пештар хаймаи ӯ дар миёни Байт‐Ил ва Ай буд,

Ҳастӣ 17:8

Ва замини мусофирати туро, тамоми замини Канъонро ба ту, ва баъд аз ту ба насли ту ба тасарруфи абадӣ медиҳам; ва Худои онҳо хоҳам буд».

Ҳастӣ 18:6

Ва Иброҳим ба хайма назди Соро шитофт ва гуфт: «Ба зудӣ се қафиз аз орди маҳин гирифта, хамир кун ва кулча паз».

Ҳастӣ 18:9

Ва ба ӯ гуфтанд: «Зани ту, Соро куҷост?» Гуфт: «Инак, дар хайма аст».

Ҳастӣ 21:34

Ва Иброҳим дар замини фалиштиён айёми зиёд чун мусофире зиндагӣ кард.

Ҳастӣ 23:4

«Ман пеши шумо ғарибу мусофир ҳастам: мақбарае дар байни худ ба моликияти ман бидиҳед, то ки мурдаи худро аз пешам дафн кунам».

Ҳастӣ 25:27

Ва бачаҳо калон шуданд, ва Эсов сайёди моҳир ва марди саҳроӣ шуд, вале Яъқуб — марди ҳалими хайманишин.

Ҳастӣ 28:4

Ва баракати Иброҳимро ба ту диҳад, ба ту ва ба насли ту бо ту, то ки вориси замини мусофирати худ шавӣ, ки Худо онро ба Иброҳим додааст».

Ҳастӣ 31:25

Ва Лобон ба Яъқуб даррасид; ва Яъқуб хаймаи худро дар кӯҳ барафрошта буд, ва Лобон низ бо хешовандони худ дар кӯҳи Ҷилъод манзил кард.

Ҳастӣ 35:27

Ва Яъқуб назди падари худ Исҳоқ ба Мамре, ба Қирьяи Арбаъ, ки ҳамон Ҳебрӯн бошад, омад, ки он ҷо Иброҳим ва Исҳоқ дар мусофират буданд.

Ҳастӣ 36:7

Зеро ки дороии онҳо он қадар бисьёр буд, ки наметавонистанд якҷоя иқомат кунанд, ва замини мусофираташон ба сабаби бисьёрии чорвояшон онҳоро гунҷоиш дода наметавонист.

Ҳастӣ 47:9

Ва Яъқуб ба фиръавн гуфт: «Айёми солҳои мусофирати ман саду сӣ сол аст; айёми солҳои умри ман кам ва бад аст, ва ба айёми солҳои умри падарони ман дар айёми мусофирати онҳо нарасидааст».

Забур 105:12

Ва ба суханони Ӯ имон оварданд, ҳамду санои Ӯро сароиданд.

Ирмиё 35:7

Ва хонаҳо бино накунед, ва тухм кишт нанамоед, ва ток нашинонед, ва соҳиби он чизҳо набошед, балки тамоми айёми худ хайманишин шавед, то бар рӯи замине ки шумо дар он мусофират менамоед, рӯзҳои бисьёр зиндагӣ кунед“.

Ибриён* 6:17

Бинобар ин Худо, ки мехост тағьирнопазирии иродаи Худро ба ворисони ваъда пурратар нишон диҳад, қасамро ба кор бурд,