Ибриён* 1:12 - Китоби Муқаддас 1992 1999

¹² Мисли пероҳане онҳоро хоҳӣ печонид, ва онҳо мубаддал хоҳанд шуд. Валекин Ту айни ҳамон ҳастӣ, ва солҳои Ту тамом нахоҳад шуд».

Китоби Муқаддас Оммафаҳм

¹² Ба мисли ҷома замину осмонро печонда ҷамъ мекунӣ ва ҳамон тавре ки либосро иваз мекунанд, ин ҷаҳонро иваз менамойӣ. Аммо Ту якхел меистӣ ва умри Ту беохир аст».

Ибриён* 1:12 Iomraidhean Croise

Айюб 36:26

Инак, Худо муаззам аст, ба тавре ки мо наметавонем Ӯро бишиносем; шумораи солҳои Ӯ ҳадду ҳисоб надорад.

Забур 90:4

Бо парҳои Худ туро хоҳад пӯшонид, ва зери болҳои Ӯ паноҳ хоҳӣ ёфт; ростии Ӯ зиреҳ ва ҷавшан аст.

Хуруҷ 3:14

Ва Худо ба Мусо гуфт: «Ман Воҷибулвуҷуд ҳастам». Ва гуфт: «Ба банӣ‐Исроил чунин бигӯ: „Воҷибулвуҷуд маро назди шумо фиристод“».

Ишаъё 38:12

Маскани ман барканда шудааст ва мисли хаймаи чӯпон аз ман дур рафтааст; мисли бофандае ман риштаи умри худро кӯтоҳ кардаам; Ӯ маро аз навард хоҳад бурид; аз рӯз то шаб Ту кори маро тамом хоҳӣ кард.

Юҳанно* 8:58

Исо ба онҳо гуфт: «Ба ростӣ, ба ростӣ ба шумо мегӯям: пеш аз он ки Иброҳим пайдо шуд, Ман ҳастам».

Ибриён* 13:8

Исои Масеҳ дирӯз ва имрӯз ва то абад айни ҳамон аст.

Яъқуб 1:17

Ҳар як инъоми нек ва ҳар як бахшоиши комил аз боло, аз ҷониби Падари нурҳо нозил мешавад, ки дар Ӯ тағьироте ва ҳеҷ дигаргуние мавҷуд нест.