10 Ва писари зани исроилӣ, ки падараш марди мисрӣ буд, ба миёни банӣ‐Исроил берун омад, ва писари зани исроилӣ ва марди исроилӣ дар ӯрдугоҳ дастбагиребон шуданд.
Ва издиҳоми гуногунқабилаи зиёде низ ҳамроҳи онҳо баромаданд, ва гӯсфандон ва говон, ки рамаи бағоят бузурге буданд.
Ва писари зани исроилӣ Исмро ба забон ронда, лаънат кард, ва ӯро назди Мусо оварданд; ва номи модараш Шелӯмит бинти Дибрӣ, аз сибти Дон буд.
Ва он аз они Ҳорун ва писаронаш хоҳад буд, ва онҳо бояд онро дар макони муқаддас бихӯранд, зеро ки ин аз қурбониҳои оташини Худованд барояшон қудси қудсҳост; ин фаризаи абадист».
Ва издиҳоми бегонаҳое ки дар миёни онҳо буданд, булҳавасӣ зоҳир намуданд, ва банӣ‐Исроил низ боз гириста, гуфтанд: «Кист, ки моро гӯшт бихӯронад!