Ибодат 23:1 - Китоби Муқаддас 1992 1999

¹ Ва Худованд ба Мусо сухан ронда, гуфт:

Ибодат 23:1 Iomraidhean Croise

1 Вақоеънома 23:31

Ва дар ҳар вақти тақдим кардани қурбониҳои сӯхтанӣ барои Худованд дар шанбеҳо, навмоҳҳо ва идҳо, бар ҳасби шумораи онҳо, мувофиқи дастури оид ба онҳо, — доимо ба ҳузури Худованд бошанд;

2 Вақоеънома 2:4

Инак, ман хонае ба исми Худованд Худои худ бино менамоям, то ки онро ба Ӯ такдис кунам, бухури хушбӯе ба ҳузури Ӯ бисӯзонам, ва нони тақдими доимӣ ва қурбониҳои сӯхтании субху шомро дар шанбеҳо ва навмоҳҳо ва идҳои Худованд Худои мо такдим намоям, ки ин ба сурати абадӣ ба Исроил амр фармуда шудааст.

2 Вақоеънома 8:13

Қурбониҳои сӯхтаниро барои ҳар рӯз бар тибқи фармудаи Мусо, барои шанбеҳо, ва барои навмоҳҳо, ва барои идҳо се маротиба дар як сол: дар иди фатир, ва дар иди ҳафтаҳо, ва дар иди хаймаҳо.

Ишаъё 1:13

Ҳадияи бекора дигар набиёред; бухур барои Ман зишт аст; навмоҳ ва шанбе ва анҷуман низ: ба хабосат ва маҷлиси идона наметавонам тоқат оварам.

Ҳизқиёл 44:24

Ва дар мурофиаҳо ба доварӣ истода, мувофиқи дастурҳои Ман доварӣ намоянд, ва қонунҳо ва фароизи Маро оид ба ҳамаи идҳои Ман риоя кунанд, ва шанбеҳои Маро тақдис намоянд.

Ҳизқиёл 45:17

Ва раис вазифадор аст қурбониҳои сӯхтанӣ ва ҳадияҳои ордӣ ва ҳадияҳои рехтаниро дар идхо ва навмоҳҳо ва шанбеҳо, дар ҳамаи мавсимҳои хонадони Исроил бидиҳад; ӯ қурбонии гуноҳ ва ҳадияи ордӣ ва қурбонии сӯхтанӣ ва қурбониҳои саломатиро барои кафорати хонадони Исроил хоҳад овард.

Ҳизқиёл 46:11

Ва дар идҳо ва мавсимҳо ҳадияи ордӣ як эфа бо наргов ва як эфа бо кӯчқор бояд биёрад, ва бо гӯсфандон ба андозае ки аз дасташ ояд; ва равған як ҳин бо ҳар эфа бояд биёрад.

Ибодат 22:33

Ва шуморо аз замини Миср берун овардаам, то ки Худои шумо бошам. Ман Худованд ҳастам».

Ибодат 23:2

«Ба банӣ‐Исроил сухан ронда, ба онҳо бигӯ: идҳои Худованд, ки онҳоро шумо бояд ҷамъомадҳои муқаддас бихонед, — инҳоянд идҳои Ман:

Ибодат 23:44

Ва Мусо идҳои Худовандро ба банӣ‐Исроил эълон намуд.

Ададҳо 15:3

Ва қурбонии оташин барои Худованд бихоҳед тақдим намоед, чи қурбонии сӯхтанӣ, чи забҳе барои иҷрои назр, ё барои хайрот, ё дар идҳои худ, то ки атри гуворо барои Худованд аз говон ё аз гӯсфандон ба амал оваред, —

Ғалотиён* 4:10

Рӯзҳо, моҳҳо, фаслҳо ва солҳоро риоя мекунед.

Қӯлассиён* 2:16

Пас, бигзор касе шуморо барои хӯрок ва нӯшокӣ, ё дар масъалаи ид, ё навмоҳ, ё шанбе маҳкум накунад: