Ибодат 1:2 - Китоби Муқаддас 1992 1999

² «Ба банӣ‐Исроил сухан ронда, ба онҳо бигӯ: вақте ки касе аз шумо бихоҳад барои Худованд қурбонӣ кунад, — қурбонии худро аз чорпоён, яъне аз галаи говон ва аз рамаи гӯсфандон ва бузон тақдим намояд.

Ибодат 1:2 Iomraidhean Croise

Ҳастӣ 4:3

Баъд аз мурури айём, Қобил аз маҳсули замин ҳадияе барои Худованд овард.

Ҳастӣ 4:5

Аммо Қобил ва ҳадияи ӯро манзур надошт. Ва Қобил хеле ба хашм омад, ва рӯяш турш шуд.

1 Вақоеънома 16:29

Дар шаъни Худованд васфи ҷалоли исми Ӯро гӯед, ҳадия биёред ва ба ҳузури Ӯ биёед, ба Худованд дар шавкати қудсият саҷда баред!

Эзро 3:5

Ва баъд аз он қурбонии сӯхтании доимиро дар навмоҳҳо, ва дар ҳамаи идҳои муқаддаси Худованд, ва барои ҳар касе ки ба Худованд ионат меоварад, баровардан гирифтанд.

Хуруҷ 20:24

Қурбонгоҳи хокӣ барои Ман бисоз, ва қурбониҳои сӯхтании худ ва қурбониҳои саломатии худро аз гӯсфандон ва говони худ бар он тақдим намо; дар ҳар ҷое ки Ман зикри исми Худро муқаррар намоям, Ман назди ту омада, туро баракат хоҳам дод.

Ададҳо 15:3

Ва қурбонии оташин барои Худованд бихоҳед тақдим намоед, чи қурбонии сӯхтанӣ, чи забҳе барои иҷрои назр, ё барои хайрот, ё дар идҳои худ, то ки атри гуворо барои Худованд аз говон ё аз гӯсфандон ба амал оваред, —

Ададҳо 5:15

Бигзор он шавҳар зани худро назди коҳин оварад, ва барои вай ушри эфаи орди ҷавро ҳадия биёрад; лекин равған бар он нарезад ва лебӯно бар он намонад, зеро ки он ҳадияи рашк, ҳадияи ёдгорӣ мебошад, ки гуноҳро хотиррасон менамояд.

Ададҳо 7:15

Як наргови ҷавон, як қӯчқор, як барраи нари яксола, барои қурбонии сӯхтанӣ;

Марқӯс* 7:11

Лекин шумо мегӯед: „Ҳар гоҳ касе ба падар ё модари худ гӯяд: «Он чи аз ман нафъ ёбӣ, қурбон, яъне ҳадия барои Ҳудост»“, —

Румиён* 12:1

Пас, шуморо, эй бародарон, ба марҳамати Худо даъват менамоям, ки ҷисмҳои худро ҳамчун қурбонии зинда, муқаддас ва писандидаи Худо тақдим кунед: ибодати оқилонаи шумо ҳамин хоҳад буд;

Румиён* 12:6

Ва ба ҳасби файзе ки ба мо дода шудааст, атоҳои гуногун дорем: агар атои нубувват дошта бошӣ, ба андозаи имон нубувват кун;

Эфсӯсиён* 5:2

Ва дар муҳаббат рафтор кунед, чунон ки Масеҳ низ ба мо муҳаббат дошт ва Худро барои мо, ҳамчун ҳадия ва қурбонӣ ба Худо, ҳамчун бӯи муаттар таслим намуд.