Ҳушаъ 8:7 - Китоби Муқаддас 1992 1999

⁷ Азбаски онҳо бодро коштанд, бинобар ин тундбодро хоҳанд даравид; онро ҳосиле нест: хӯшаҳояш орд нахоҳад дод, агар диҳад ҳам, бегонаҳо онро хоҳанд хӯрд.

Ҳушаъ 8:7 Iomraidhean Croise

Ҳастӣ 41:23

Ва инак, ҳафт хӯшаи борик, холӣ ва аз боди шарқӣ хушкшуда аз паси онҳо рӯиданд.

4 Подшоҳон 15:19

Фул, подшоҳи Ашшур, бар мамлакат тохт овард. Ва Менаҳем ба Фул ҳазор киккар нуқра дод, то ки дасти вай бо ӯ бошад, ва ӯ салтанатро дар дасти худ мустаҳкам кунад.

4 Подшоҳон 15:29

Дар айёми Фақаҳ, подшоҳи Исроил, Тиҷлат Филосар, подшоҳи Ашшур, омада, Ийюн ва Обил‐Байт‐Маако ва Ёнӯҳ ва Қодеш ва Ҳосӯр ва Ҷилъод ва Ҷалилро, — тамоми замини Нафтолиро, — гирифт, ва онҳоро ба Ашшур ба асирӣ бурд.

Айюб 4:8

Чунон ки ман дидаам, касоне ки барои хабосат шудгор намуда, ноинсофиро кишт мекунанд, ҳосили онро медараванд;

Масалҳо 22:8

Касе ки тухми бедодӣ корад, бадӣ медаравад, ва асои ғазабаш ӯро несту нобуд мекунад.

Воиз 5:16

Тамоми айёми худ низ дар торикӣ хӯрок хӯрдааст, ва аз бисьёрии асабият ва хашм бемор шудааст.

Ишаъё 17:11

Дар рӯзе ки ниҳол шинондӣ, онҳоро сабзу хуррам гардондӣ, ва саҳаргоҳон кишти худро шукуфондӣ, аммо ҳосилаш дар рӯзи беморӣ ва дарди бедармон барбод хоҳад рафт.

Ишаъё 55:2

Чаро нуқраро барои он чи нон нест, ва меҳнати худро барои он чи сер намекунад, сарф менамоед? Маро бодиққат бишнавед, ва чизҳои хубро бихӯред, то ки ҷони шумо аз фаровонӣ лаззат барад.

Ишаъё 66:15

Зеро, инак, Худованд дар оташ хоҳад омад, ва аробаҳои Ӯ мисли тундбод хоҳад буд, то ки бо шиддати хашми Худ подош диҳад, ва итоби Худро бо шӯълаҳои оташ бишнавонад.

Ирмиё 12:13

Гандум коштанд, вале хор даравиданд; заҳмат кашида, манфиате надиданд; ва шумо аз маҳсулоти худ, ба сабаби оташи хашми Худованд, хиҷил гардед».

Навҳаҳои Ирмиё 5:2

Мероси мо аз они аҷнабиён, хонаҳои мо аз они бегонагон шудааст.

Ҳушаъ 2:9

Бинобар ин Ман ғаллаи Худро дар вақташ ва шароби худро дар мавсимаш гашта хоҳам гирифт, ва пашм ва катони Худро, ки урьёнии вай бо он пӯшонида шудааст, кашида хоҳам гирифт.

Ҳушаъ 7:9

Бегонаҳо қуввати ӯро хӯрдаанд, ва ӯ намедонад; мӯйсараш низ сафед шудааст, ва ӯ намедонад.

Ҳушаъ 9:16

Эфроим шикаст хӯрдааст; решаи онҳо хушк шудааст, — онҳо мева нахоҳанд дод; ҳатто агар зоянд ҳам, самари марғуби батни онҳоро хоҳам кушт.

Наҳум 1:3

Худованд пурсабр ва бузургқувват аст, ва беҷазо намегузорад; роҳи Худованд дар тундбод ва тӯфон аст, ва абрҳо ғубори пои Ӯст.

Ҳаҷҷай 1:6

Бисьёр кишт мекунед, вале ҳосили кам мебардоред; мехӯред, вале сер намешавед; менӯшед, вале на ба қадри кофӣ; либос мепӯшед, вале он гармӣ надорад; ва ҳар кӣ муздурӣ мекунад, музди худро гӯё дар ҳамьёни сӯрохдор мегузорад.

Ғалотиён* 6:7

Фирефта нашавед: Худо намегузорад, ки Ӯро тамасхур кунанд. Зеро ки он чи одамизод мекорад, ҳамонро хоҳад даравид:

Ғалотиён* 6:8

Касе ки барои ҷисми худ мекорад, аз ҷисм фаноро хоҳад даравид, ва касе ки барои Рӯҳ мекорад, аз Рӯҳ ҳаёти ҷовидониро хоҳад даравид.

Такрори Шариат 28:33

Ҳосили заминат ва тамоми меҳнататро қавме ки ту намешинохтӣ, хоҳанд хӯрд; ва ту тамоми айём фақат мазлум ва ситамкаш хоҳӣ буд.