Ҳушаъ 8:2 - Китоби Муқаддас 1992 1999

² Онҳо сӯн Ман истиғоса хоҳанд бурд: «Эй Худои ман! Мо, Исроил, Туро мешиносем».

Ҳушаъ 8:2 Iomraidhean Croise

4 Подшоҳон 10:16

Ва гуфт: «Ҳамроҳи ман биё ва рашки маро, ки барои Худованд дорам, бубин». Ва варо ба аробаи ӯ савор карданд.

4 Подшоҳон 10:29

Аммо Еҳу аз гуноҳҳои Ёробъом ибни Набот, ки Исроилро гирифтори гуноҳ гардонида буд, яъне аз гӯсолаҳои тилло, ки дар Байт‐Ил ва дар Дон буд, дур нашуд.

Ирмиё 7:4

Ба суханони дурӯғи онҳое ки „ин маъбади Худованд, маъбади Худованд, маъбади Худованд“ мегӯянд, таваккал накунед,

Ҳушаъ 5:15

Ман рафта, ба макони Худ бармегардам, то даме ки онҳо ба гуноҳи худ иқрор шаванд, ва толиби рӯи Ман гарданд; дар тангии худ онҳо бо зудӣ ба Ман рӯ хоҳанд овард.

Ҳушаъ 8:3

Исроил некиро тарк кардааст, пас душман варо таъқиб хоҳад кард.

Мико 3:11

Сарваронаш ба бадали ришва доварӣ менамоянд, ва коҳинонаш ба бадали музд таълим медиҳанд, ва анбиёяш ба бадали нуқра фол мегиранд, ва ба Худованд таваккал намуда, мегӯянд: «Худованд, охир, андаруни мост, — мусибате бар мо нахоҳад омад!»

Матто* 25:11

Баъд аз он, бокираҳои дигар низ омада, гуфтанд: „Эй оғо! Эй оғо! Ба мо воз кун“.

Матто* 7:21

На ҳар касе ки ба Ман: „Худовандо! Худовандо!“ мегӯяд, ба Малакути Осмон дохил хоҳад шуд, балки он касе ки иродаи Падари Маро, ки дар осмон аст, ба ҷо меоварад.

Инҷили Луқо 13:25

Вақте ки Соҳиби хона бархоста, дарро бандад, шумо дар берун истода, дарро мекӯбеду мегӯед: „Худовандо! Худовандо! Ба мо воз кун“. Вале Ӯ дар ҷавоби шумо хоҳад гуфт: „Шуморо намешиносам, ки аз куҷо ҳастед“.

Титус* 1:16

Онҳо мегӯянд, ки Худоро мешиносанд, лекин бо аъмолашон Ӯро инкор менамоянд, дар ҳолате ки зишткор ва беитоат буда, ба ҳеҷ амали нек қобил нестанд.

1 Юҳанно 2:4

Касе ки гӯяд: «Ман Ӯро мешиносам», аммо аҳкоми Ӯро риоят накунад, вай дурӯғгӯй аст, ва дар вай ростӣ нест.