Ҳизқиёл 8:2 - Китоби Муқаддас 1992 1999

² Ва ман дидам, ки инак сурате мисли намуди оташ буд; аз намуди камараш то поён — оташ, ва аз камараш то боло мисли намуди дурахше, мисли барқе буд.

Ҳизқиёл 8:2 Iomraidhean Croise

Ҳизқиёл 1:4

Ва ман дидам, ва инак боди тунде аз шимол вазид, ва абри бузург ва оташи фурӯзон, ва дурахше гирдогирдаш буд; ва аз дарунаш, яъне аз даруни оташ, чизе мисли барқ дурахшон буд.

Ҳизқиёл 8:1

Ва чунин воқеъ шуд, ки дар соли шашум, дар рӯзи панҷуми моҳи шашум, ман дар хонаи худ нишаста будам, ва пирони Яҳудо пеши ман нишаста буданд, ва дар он ҷо дасти Худованд Худо бар ман фурӯд омад.

Ҳизқиёл 40:3

Ва маро ба он ҷо овард, ва инак марде намоён шуд, ки намудаш мисли намуди мис буд, ва дар дасташ ресмоне аз катон, ва нае барои андоза кардан буд, ва ӯ назди дарвоза меистод.

Дониёл 10:6

Ва ҷасади ӯ мисли забарҷад буд, ва чеҳрааш мисли барқи дурахшон, ва чашмонаш мисли машъалҳои сӯзон, ва дасту пойҳояш монанди миси сайқалдор, ва садои гуфтораш мисли ғулғулаи селоб.