Ҳастӣ 8:7 - Китоби Муқаддас 1992 1999

⁷ Ва зоғро сар дод, ва он берун парида, мерафту меомад, то даме ки оби рӯи замин хушк шуд.

Ҳастӣ 8:7 Iomraidhean Croise

Ҳастӣ 8:6

Ва баъд аз гузаштани чил рӯз Нӯҳ даричаи киштиро, ки сохта буд, воз кард.

Ҳастӣ 8:8

Баъд кабӯтарро аз пеши худ сар дод, то бубинад, ки оё об аз рӯи замин фуромадааст.

3 Подшоҳон 17:4

Ва аз он наҳр ту хоҳӣ нӯшид; ва Ман ба зоғон амр фармудам, ки дар он ҷо ба ту ғизо оваранд».

3 Подшоҳон 17:6

Ва зоғон барои ӯ нону гӯшт дар субҳ, ва нону гӯшт дар шом меоварданд, ва аз наҳр ӯ менӯшид.

Айюб 38:41

Кист, ки хӯроки зоғро муҳайё мекунад, вақте ки бачаҳояш сӯи Худо истиғоса мебаранд ва аз боиси бехӯрокӣ овора шуда мегарданд?

Забур 147:9

Ба ҳеҷ як халқ чунин накардааст, ва дастурҳоро онҳо намедонанд. Ҳалелуёҳ!

Ибодат 11:15

Ва ҳар зоғ бо зоти он,