Ҳастӣ 7:4 - Китоби Муқаддас 1992 1999

⁴ Зеро, баъд аз ҳафт рӯз, Ман чил рӯз ва чил шаб ба замин борон меборонам; ва тамоми махлуқотеро, ки офаридаам, аз рӯи замин маҳв мекунам».

Ҳастӣ 7:4 Iomraidhean Croise

Ҳастӣ 2:5

Ва ҳеҷ буттаи саҳро ҳанӯз дар замин набуд, ва ҳеҷ алафи саҳро ҳанӯз нарӯида буд, зеро ки Худованд Худо борон бар замин наборонида буд, ва одам набуд, ки заминро кор кунад;

Ҳастӣ 6:13

Ва Худо ба Нӯҳ гуфт: «Интиҳои ҳар башар пеши Ман фаро расидааст; зеро ки замин аз дасти онҳо аз ситам пур шудааст. Ва инак, Ман онҳоро аз замин нест мекунам.

Ҳастӣ 6:17

Ва инак, Ман тӯфони обро бар замин меоварам, то ҳар махлуқеро, ки рӯҳи ҳаёт дар он бошад, аз зери осмон нест кунам; ва ҳар чӣ бар замин аст, хоҳад мурд.

Ҳастӣ 6:3

Ва Худованд гуфт: «Рӯҳи Ман дар одамизод доим нахоҳад монд, зеро ки вай башар аст; бигзор айёми вай саду бист сол бошад».

Ҳастӣ 6:7

Ва Худованд гуфт: «Одамизодро, ки офаридаам, аз рӯи замин маҳв месозам, аз одамизод то чорпоён, то ҳайвоноти хазанда ва то паррандагони осмон маҳв месозам; зеро пушаймонам, ки онҳоро ба вуҷуд овардаам».

Ҳастӣ 7:10

Ва баъд аз ҳафт рӯз оби тӯфон бар замин омад.

Ҳастӣ 7:12

Ва борон чил рӯз ва чил шаб бар рӯи замин борид.

Ҳастӣ 7:17

Ва тӯфон чил рӯз бар замин давом кард, ва об афзуд, ва киштиро бардошт, ва он аз замин баланд шуд.

Ҳастӣ 7:3

Аз паррандагони осмон низ ҳафт‐ҳафт, нар ва мода, то ки насле бар рӯи тамоми замин нигоҳ дорӣ.

Ҳастӣ 8:10

Ва ҳафт рӯзи дигар таваққуф намуд; ва боз кабӯтарро аз киштӣ сар дод.

Ҳастӣ 8:12

Ва боз ҳафт рӯзи дигар таваққуф намуда, кабӯтарро сар дод; ва он дигар назди ӯ гашта наомад.

Ҳастӣ 8:2

Ва чашмаҳои варта ва равзанҳои осмон баста шуд, ва борон аз осмон бозистод.

Айюб 22:16

Ва онҳо бемаҳал маҳкум гардиданд, ва буньёдашон ба наҳре мубаддал шуд?

Айюб 28:25

Ҳангоме ки Ӯ вазне барои бод муқаррар намуд, ва обҳоро бо мизоне ҷойгир кард,

Ирмиё 28:16

Бинобар ин Худованд чунин мегӯяд: „Инак, Ман туро аз рӯи замин дур меандозам! Имсол ту хоҳӣ мурд, зеро ки бар хилофи Худованд сухан рондаӣ“».

Омӯс 4:7

«Ва Ман низ, вақте ки то дарав се моҳ монда буд, боронро аз шумо боздоштам, ва бар як шаҳр боронидам, ва бар шаҳри дигар наборонидам; як қитъаи саҳро шодоб гардид, ва қитъаи дигар, ки борон бар он наборид, хушк шуд.

Ошкорсозӣ* 3:5

Касе ки ғолиб ояд, либоси сафед дар бар ҳоҳад кард; ва Ман номи вайро аз дафтари ҳаёт пок нахоҳам кард ва номи вайро ба ҳузури Падари Худ ва ба ҳузури фариштагони Ӯ эътироф хоҳам кард.