Ҳастӣ 6:4 - Китоби Муқаддас 1992 1999

⁴ Дар он рӯзгорон дар замин баҳодурон буданд, алалхусус баъд аз замоне ки писарони Худо назди духтарони одамизод омаданд, ва онҳо барояшон фарзанд оварданд. Ин паҳлавонон аз қадимулайём мардони номвар буданд.

Ҳастӣ 6:4 Iomraidhean Croise

Ҳастӣ 11:4

Ва гуфтанд: «Биёед, шаҳре барои худ бино кунем, ва бурҷе ки сараш ба осмон бирасад; ва номе барои худ пайдо кунем, мабодо бар рӯи тамоми замин пароканда шавем».

Ададҳо 13:33

Ва дар он ҷо баҳодурони банӣ‐Аноқро дидем, ки аз насли баҳодуронанд; ва мо ба назари худамон мисли малах намудем, ва дар назари онҳо низ чунин будем».

Ададҳо 16:2

Ва назди Мусо ҳозир шуданд, ва бо онҳо дусаду панҷоҳ нафар аз банӣ‐Исроил: сардорони ҷамоат, даъватшавандагони маҷлисҳо, шахсони номдор буданд.

Такрори Шариат 2:11

Онҳо низ мисли аноқиён аз рафоиён ҳисоб меёфтанд, вале мӯобиён онҳоро эмиён мехонданд.

Такрори Шариат 3:11

Зеро ки фақат Ӯҷ, подшоҳи Бошон, аз рафоиён боқӣ монда буд; инак, бистари марги ӯ, ки бистари оҳанин аст, дар Раббаи банӣ‐Аммӯн мебошад, ва бар ҳасби зирои одамӣ нӯҳ зироъ дарозӣ ва чор зироъ фароҳӣ дорад.

1 Подшоҳон 17:4

Ва аз ӯрдуи фалиштиён Ҷольёт ном марди паҳлавон, ки аз Ҷат буд, берун омад; қоматаш шаш зироъ ва як ваҷаб буд.