Ҳастӣ 42:2 - Китоби Муқаддас 1992 1999

² Ва гуфт: «Инак, шунидам, ки дар Миср ғалла ҳаст; ба он ҷо биравед, ва барои мо аз он ҷо ғалла бихаред, то ки зист кунем ва намирем».

Ҳастӣ 42:2 Iomraidhean Croise

Ҳастӣ 42:3

Даҳ бародари Юсуф барои харидани ғалла ба Миср рафтанд.

Ҳастӣ 43:2

Ва ҳангоме ки ғаллаеро, ки аз Миср оварда буданд, хӯрда тамом карданд, падарашон ба онҳо гуфт: «Баргардед, ва андак хӯрокворӣ барои мо бихаред».

Ҳастӣ 43:4

Агар бародари моро бо мо фиристонӣ, меравем ва хӯрокворӣ бароят мехарем.

Ҳастӣ 43:8

Ва Яҳудо ба падари худ Исроил гуфт: «Бачаро бо ман бифиристон; ва мо бархоста, меравем, ва зист мекунем, ва намемирем, ҳам мо, ҳам ту ва ҳам фарзандони мо.

Ҳастӣ 45:9

Шитоб кунед ва назди падарам рафта, ба ӯ гӯед: писари ту Юсуф чунин мегӯяд: „Худо маро оғои тамоми Миср гардондааст; назди ман биё, таъхир накун.

Забур 118:17

Ба бандаи Худ таваҷҷӯҳ намо, то ки зинда монам ва каломи Туро нигоҳдорӣ кунам.

Забур 33:18

Вақте ки одилон фарьёд мекашанд, Худованд онҳоро шунида, аз ҳамаи тангиҳошон халосӣ медиҳад.

Забур 33:19

Худованд ба дилшикастагон наздик аст, ва рӯҳафтодагонро наҷот хоҳад дод.

Ишаъё 38:1

Дар он айём Ҳизқиё бемор шуда, наздик ба мурдан буд; ва набӣ, Ишаъё ибни Омӯс, назди ӯ омада, ба ӯ гуфт: «Худованд чунин мегӯяд: барои аҳли байти худ васият намо, зеро ки ту хоҳӣ мурд ва шифо нахоҳӣ ёфт».

Матто* 4:4

Дар ҷавоб гуфт: «Навишта шудааст, ки „одамизод на танҳо бо нон зиндагӣ мекунад, балки бо ҳар калимае ки аз даҳони Худо барояд“».

Корнома* 7:12

Чун Яъқуб шунид, ки дар Миср ғалла ёфт мешавад, бори аввал падарони моро ба он ҷо фиристод;