Ҳастӣ 26:1 - Китоби Муқаддас 1992 1999

¹ Ва қаҳтие дар он замин рӯй дод, ба замми он қаҳтии аввал, ки дар айёми Иброҳим рӯй дода буд; ва Исҳоқ назди Абималик подшоҳи фалиштиён ба Ҷарор рафт.

Ҳастӣ 26:1 Iomraidhean Croise

Ҳастӣ 12:10

Ва дар он замин қаҳтӣ буд. Ва Абром ба Миср фурӯд омад, то ки дар он ҷо зиндагӣ кунад; зеро ки қаҳтӣ дар он замин шиддат ёфт.

Ҳастӣ 25:11

Баъд аз вафоти Иброҳим Худо писари ӯ Исҳоқро баракат дод; ва Исҳоқ назди Беэр‐лаҳай‐рӯӣ иқомат дошт.

Ҳастӣ 25:34

Ва Яъқуб ба Эсов нон ва оши адас дод: ва ӯ хӯрд, ва нӯшид, ва бархоста, бирафт; ба ҳамин тариқ Эсов нахустзодагии худро хор дид.

Ҳастӣ 42:5

Дар миёни ононе ки барои харидани ғалла омаданд, банӣ‐Исроил ҳам буданд; зеро ки дар замини Канъон қаҳтӣ буд.

Ҳастӣ 43:1

Ва қаҳтӣ дар замин сахт шуд.

2 Подшоҳон 21:1

Ва дар айёми Довуд се сол, сол аз паи сол, қаҳтӣ шуд, ва Довуд аз Худованд пурсид, ва Худованд гуфт: «Ин аз боиси Шоул ва хонадони хунрезӣ ӯст, аз боиси он аст, ки ӯ ҷибъӯниёнро куштааст».

Хуруҷ 33:1

Ва Худованд ба Мусо гуфт: «Роҳсипор шуда, аз ин ҷо баро, — ту ва ин қавме ки аз замини Миср баровардаӣ, сӯи замине ки Ман дар бораи он ба Иброҳим, Исҳоқ ва Яъқуб қасам хӯрда, гуфтаам: „Онро ба насли ту хоҳам дод“, —

Китоби Рут 1:1

Ва воқеъ шуд дар айёми ҳокимияти доварон, ки бар замин қаҳтӣ падид омад. Ва марде аз Байт‐Лаҳми Яҳудо рафт, то ки дар ноҳияи Мӯоб маскан гирад, — ӯ ва занаш, ва ду писараш.