Ҳастӣ 24:1 - Китоби Муқаддас 1992 1999

¹ Ва Иброҳим пир ва солхӯрда шуд, ва Худованд Иброҳимро дар ҳар чиз баракат дод.

Ҳастӣ 24:1 Iomraidhean Croise

Ҳастӣ 12:2

Ва аз ту халқи бузурге ба вуҷуд оварам, ва туро баракат диҳам, ва номи туро бузург созам: ва ту намунаи баракат хоҳӣ шуд.

Ҳастӣ 13:2

Ва Абром аз чорво, ва нуқра, ва тилло хеле бой буд.

Ҳастӣ 18:11

Ва Иброҳим ва Соро пир ва солхӯрда буданд; ва одати занон аз Соро қатъ шуда буд.

Ҳастӣ 21:5

Ва Иброҳим дар вақти таваллуди писараш Исҳоқ садсола буд.

Ҳастӣ 24:35

Ва Худованд оғои маро бисьёр баракат додааст, ва ӯ бузург шудааст, ва гӯсфандону говон, нуқра ва тилло, ғуломону канизон, шутурону харон ба ӯ додааст.

Ҳастӣ 25:20

Ва Исҳоқ чилсола буд, ки Ривқо духтари Батуили арамӣ ва хоҳари Лобони арамиро аз Фаддони Арам барои худ ба занӣ гирифт.

Ҳастӣ 26:12

Ва Исҳоқ дар он замин зироат кард, ва дар он сол садчандон ҳосил бардошт: Худованд ӯро баракат дод.

Ҳастӣ 49:25

Аз Худои падарат, ки туро мадад мекунад, ва аз Қодири Мутлақ, ки туро баракат медиҳад бо баракоти осмон аз боло, бо баракоти варта, ки дар поён аст, бо баракоти пистонҳо ва батн,

3 Подшоҳон 1:1

Ва чун подшоҳ Довуд пир ва солхӯрда шуд, ҳарчанд болои ӯро бо либосҳо мепӯшониданд, ӯ гарм намешуд.

Масалҳо 10:22

Баракати Худованд сарватманд мекунад, ва ғаму ғуссае бо худ намеоварад.

Ишаъё 51:2

Ба падаратон Иброҳим, ва ба Соро, ки шуморо зоидааст, назар андозед; зеро вақте ки Ман ӯро даъват намудам, ӯ як нафар буд, ва ӯро баракат додам, ва ӯро афзун гардонидам.

Матто* 6:33

Аммо аввал Малакути Худо ва адолати Ӯро биҷӯед, ва ҳамаи ин чизҳо ба шумо ба таври илова дода хоҳад шуд.

Инҷили Луқо 1:7

Онҳо фарзанд надоштанд, зеро ки Элисобаъ нозой буд, ва ҳар ду ба пиронсолагӣ расида буданд.

Ғалотиён* 3:9

Бинобар ин аҳли имон бо Иброҳими имондор баракат мехоҳанд,

Эфсӯсиён* 1:3

Муборак аст Худо ва Падари Худованди мо Исои Масеҳ, ки моро бо ҳар баракати рӯҳоние ки дар афлок аст, дар Масеҳ баракат додааст,

1 Тимотиюс* 4:8

Зеро ки машқи ҷисмонӣ кам фоида дорад, вале диндорӣ барои ҳама чиз фоиданок аст, ки ваъдаи ҳаёти ҳозира ва ояндаро дорад.