Ҳастӣ 21:6 - Китоби Муқаддас 1992 1999

⁶ Ва Соро гуфт: «Худо барои ман ханда сохт, ва ҳар кӣ бишнавад, ба ман ханда хоҳад кард».

Ҳастӣ 21:6 Iomraidhean Croise

Ҳастӣ 17:17

Ва Иброҳим бар рӯи худ афтода, хандид ва дар дили худ гуфт: «Наход ки аз марди садсола бача шавад, ва Соро дар навадсолагӣ бизояд?»

Забур 113:9

На моро, эй Худованд, на моро, балки исми Худро ҷалол деҳ; ба хотири эҳсони Худ, ба хотири ростии Худ.

Забур 126:2

Бар абас шумо бармаҳал мехезед, то бевақтӣ менишинед, нони ранҷро мехӯред, дар сурате ки Ӯ ба маҳбуби Худ хоб мебахшад.

Ишаъё 49:15

«Оё зан бачаи ширмаки худро фаромӯш карда, ба писари батни худ раҳмаш намеояд? Ва инҳо фаромӯш кунанд ҳам, Ман туро фаромӯш нахоҳам кард.

Ишаъё 49:21

Ва ту дар дили худ хоҳӣ гуфт: „Кист, ки инҳоро барои ман зоидааст? Ва ҳол он ки ман фарзандгумкарда ва нозой, ҷалои ватан ва ғариб будам; пас кист, ки инҳоро ба воя расонидааст? Ман, охир, танҳо монда будам; пас инҳо куҷо буданд?“»

Ишаъё 54:1

«Шод бош, эй безурьёт, ки назоидаӣ; тараннум намо ва хурсандӣ бикун, ки дарди зоиш накашидаӣ; зеро писарони зане ки матрук аст, назар ба зани шавҳардор зиёдтаранд, — мегӯяд Худованд.

Ирмиё 20:15

Малъун бод шахсе ки ба падарам мужда дода, гуфтааст: «Барои ту фарзанди нарина зоида шуд!» — ва ӯро бағоят шод кардааст.

Инҷили Луқо 1:14

Ва туро шодмонӣ ва хурсандӣ насиб хоҳад шуд, ва бисьёр касон ба таваллуди ӯ шодӣ хоҳанд кард;

Инҷили Луқо 1:58

Ва ҳамсояҳо ва хешу табори ӯ шуниданд, ки Худованд марҳамати Худро ба ӯ афзун кардааст, ва бо ӯ шод шуданд.

Румиён* 12:15

Бо шодикунандагон шодӣ кунед, бо гирьякунандагон гирья кунед.

Ибриён* 11:11

Бо имон худи Соро низ барои қабули насл қувват пайдо кард ва баъд аз фарсудагиаш зоид; зеро Ваъдадиҳандаро амин донист.

1 Подшоҳон 1:26

Ва Ҳанно гуфт: «Лутфан, эй оғоям! Ба ҳаётат қасам мехӯрам, эй оғоям! Ман ҳамон зан ҳастам, ки дар ин ҷо назди ту истода, сӯи Худованд дуо гуфта будам.