Ҳастӣ 21:5 - Китоби Муқаддас 1992 1999

⁵ Ва Иброҳим дар вақти таваллуди писараш Исҳоқ садсола буд.

Ҳастӣ 21:5 Iomraidhean Croise

Ҳастӣ 16:16

Ва Абром ҳаштоду шашсола буд, ҳангоме ки Ҳоҷар Исмоилро ба Абром зоид.

Ҳастӣ 17:1

Вақте ки Абром наваду нӯҳсола буд, Худованд бар Абром зоҳир гардида, гуфт: «Ман Худои Қодирам; пеши Ман роҳ рав ва покдоман бош;

Ҳастӣ 17:17

Ва Иброҳим бар рӯи худ афтода, хандид ва дар дили худ гуфт: «Наход ки аз марди садсола бача шавад, ва Соро дар навадсолагӣ бизояд?»

Ҳастӣ 17:24

Ва Иброҳим наваду нӯҳсола буд, вақте ки ғилофаки ӯ хатна шуд.

Ҳастӣ 25:26

Ва баъд аз он бародараш берун омад, ва пошнаи Эсовро ба дасти худ гирифта буд; ва ӯро Яъқуб ном ниҳоданд. Ва дар вақти таваллуди онҳо Исҳоқ шастсола буд.

Ирмиё 20:15

Малъун бод шахсе ки ба падарам мужда дода, гуфтааст: «Барои ту фарзанди нарина зоида шуд!» — ва ӯро бағоят шод кардааст.

Румиён* 4:19

Ва имонаш суст нашуд, ва ба он ҳам назар накард, ки ҷисми ӯ, дар синни қариб садсолагӣ, аллакай пир шудааст, ва батни Соро низ аз кор баромадааст;

Ибриён* 6:15

Ва Иброҳим бо пурсабрии худ ба он ваъда ноил гардид.