Ҳастӣ 20:1 - Китоби Муқаддас 1992 1999

¹ Ва Иброҳим аз он ҷо сӯи замини ҷанубӣ кӯч кард, ва дар миёни Қодеш ва Шур маскан гирифт, ва дар Ҷарор манзил кард.

Ҳастӣ 20:1 Iomraidhean Croise

Ҳастӣ 10:19

Ва ҳудуди канъониён аз Сидӯн ба самти Ҷарор то Ғазза буд ва ба самти Садӯм, Амӯро, Адмо ва Сабӯим то Лошаъ.

Ҳастӣ 12:9

Ва Абром рахт баста, ба самти ҷануб роҳ паймудан гирифт.

Ҳастӣ 13:1

Ва Абром аз Миср рахт баста, бо занаш, ва бо ҳар чизе ки дошт, ва бо ҳамроҳии Лут ба ҷануб омад.

Ҳастӣ 14:7

Ва баргашта, ба чашмаи Мишфот, ки ҳамон Қодеш бошад, омаданд ва тамоми дашти Амолеқро, ва амӯриёнро низ, ки дар Ҳассун‐Томор сокин буданд, шикаст доданд.

Ҳастӣ 16:1

Ва Сорай, зани Абром, ба вай фарзанд наовард, ва ӯро Ҳоҷар ном канизи мисрие буд.

Ҳастӣ 16:14

Аз ин сабаб он чоҳ Беэр‐лаҳай‐рӯӣ ном дорад, ки дар миёни Қодеш ва Борад воқеъ аст.

Ҳастӣ 16:7

Ва фариштаи Худованд варо назди чашмаи об дар биёбон, яъне чашмае ки ба роҳи Шур мебошад, ёфт.

Ҳастӣ 18:1

Ва Худованд дар булутзори Мамре бар ӯ зоҳир гардид, вақте ки ӯ дар гармои рӯз ба дари хайма нишаста буд.

Ҳастӣ 21:34

Ва Иброҳим дар замини фалиштиён айёми зиёд чун мусофире зиндагӣ кард.

Ҳастӣ 24:62

Ва Исҳоқ аз Беэр‐лаҳай‐рӯӣ омад; зеро ки ӯ дар замини ҷануб иқомат дошт.

Ҳастӣ 25:18

Ва онҳо аз Ҳавило то Шур, ки пеши Миср ба самти Ашшур воқеъ аст, иқомат доштанд; ҷудо аз ҳамаи бародарони худ маскан гирифта буданд.

Ҳастӣ 26:1

Ва қаҳтие дар он замин рӯй дод, ба замми он қаҳтии аввал, ки дар айёми Иброҳим рӯй дода буд; ва Исҳоқ назди Абималик подшоҳи фалиштиён ба Ҷарор рафт.

Ҳастӣ 26:20

Ва чӯпонҳои Ҷарор бо чӯпонҳои Исҳоқ ҷанҷол карда, гуфтанд: «Ин об аз они мост». Ва ӯ он чоҳро Эсак номид, зеро ки бо ӯ баҳс карданд.

Ҳастӣ 26:26

Ва Абималик ҳамроҳи Аҳузат, ки яке аз ёронаш буд, ва Фикӯл, ки сипаҳсолораш буд, аз Ҷарор назди ӯ омад.

Ҳастӣ 26:6

Ва Исҳоқ дар Ҷарор маскан гирифт.

Забур 29:8

Худовандо! Бо ҳусни таваҷҷӯҳи Худ кӯҳи маро қувват бахшидӣ, аммо чун рӯи Худро пинҳон кардӣ, ҳаросон шудам.

Хуруҷ 15:22

Ва Мусо Исроилро аз канори баҳри Қулзум бурд, ва онҳо ба биёбони Шур баромаданд; ва се рӯз дар биёбон роҳ паймуданд, вале обе пайдо накарданд.

Ададҳо 13:26

Ва раҳсипор шуда, назди Мусо ва Ҳорун ва тамоми ҷамоати банӣ‐Исроил ба биёбони Форон, ба Қодеш расиданд, ва ба онҳо ва тамоми ҷамоат хабар оварданд, ва меваи заминро ба онҳо нишон доданд.

Ададҳо 20:16

Ва мо сӯи Худованд фиғон кашидем, ва Ӯ овози моро шунид, ва элчие фиристода, моро аз Миср берун овард, ва инак, мо дар Қодеш мебошем, ки шаҳрест дар канори ҳудуди ту.

Такрори Шариат 1:19

Ва мо аз Ҳӯриб кӯч карда, тамоми ин биёбони бузург ва даҳшатангезро, ки шумо дидед, ба самти кӯҳистони амӯриён тай намудем, чунон ки Худованд Худои мо ба мо амр фармуда буд, ва ба Қодеш‐Барнеа расидем.

Такрори Шариат 32:51

Аз боиси он ки шумо андаруни банӣ‐Исроил, назди обҳои Мерибо, дар биёбони Син ба ман имон наовардед; аз боиси он ки шумо Маро андаруни банӣ‐Исроил тақдис накардед.

1 Подшоҳон 15:7

Ва Шоул Амолеқро аз Ҳавило то роҳи самти Шур, ки пеш аз Миср аст, торумор намуд.