Ҳастӣ 19:4 - Китоби Муқаддас 1992 1999

⁴ Ҳанӯз ба хоб нарафта буданд, ки сокинони шаҳр, мардони Садӯм, аз ҷавон то пир, тамоми халқ аз ҳар ҷониб хонаро иҳота карданд.

Ҳастӣ 19:4 Iomraidhean Croise

Ҳастӣ 13:13

Лекин мардуми Садӯм бағоят шарир ва пеши Худованд гуноҳкор буданд.

Ҳастӣ 18:20

Ва Худованд гуфт: «Фиғон аз дасти Садӯм ва Амӯро бисьёр шудааст, ва гуноҳашон бағоят гарон шудааст.

Хуруҷ 16:2

Ва тамоми ҷамоати банӣ‐Исроил дар биёбон аз Мусо ва Ҳорун шикоят карданд.

Хуруҷ 23:2

Аксариятро дар роҳи бадкорӣ пайравӣ накун, ва дар мурофиа бар хилофи виҷдони худ шаҳодат надеҳ, то ки моил ба аксарият шуда, ба каҷкорӣ сабаб гардӣ.

Масалҳо 4:16

Чунки, агар бадӣ накунанд, хобашон намебарад, ва агар касеро пешпо надиҳанд, хобашон мегурезад,

Масалҳо 6:18

Диле ки қасдҳои бадро мепарварад, пойҳое ки сӯи бадӣ мешитобад,

Ирмиё 5:31

Анбиё бардурӯғ нубувват менамоянд, ва коҳинон бо ёрии онҳо ҳукмронӣ мекунанд, ва қавми Ман инро дӯст медоранд. Ва шумо дар охири ин чӣ хоҳед кард?

Мико 7:3

Ҳар ду дасташонро ба бадӣ кардан нағз одат кунонидаанд: сарвар ришва металабад, ва довар ба бадали музд амал мекунад, ва шахси олиҷоҳ иштиёқи нафси худро баён менамояд, ва ҳама каҷкорӣ мекунанд.

Румиён* 3:15

Пойҳошон барои хунрезӣ шитобон аст;

Доварон 19:22

Ҳангоме ки онҳо дили худро шод мекарданд, инак, мардуми шаҳр, шахсони сафилзода, хонаро иҳота намуда, дари онро сахт кӯфтанд, ва ба он пирамарди соҳибхона сухан ронда, гуфтанд: «Он мардро, ки ба хонаи ту даромадааст, берун ор, то ки бо ӯ бихобем».