Ҳастӣ 13:8 - Китоби Муқаддас 1992 1999

⁸ Ва Абром ба Лут гуфт: «Зинҳор, дар миёни ман ва ту, ва дар миёни чӯпонони ман ва чӯпонони ту низое набошад; зеро ки мо хешу табор ҳастем.

Ҳастӣ 13:8 Iomraidhean Croise

Ҳастӣ 13:9

Магар тамоми замин пеши ту нест? Пас, хоҳишмандам, ки аз ман ҷудо шавӣ. Агар ба тарафи чап равӣ, ман ба тарафи рост хоҳам рафт; ва агар ба тарафи рост равӣ, ман ба тарафи чап хоҳам рафт».

Ҳастӣ 14:14

Чун Абром шунид, ки хешаш ба асирӣ афтодааст, сесаду ҳаждаҳ нафар ғуломони хоназоди дастпарварди худро бо худ бурда, то Дон таъқиб намуд.

Ҳастӣ 45:24

Ва бародарони худро фиристод, ва чун онҳо равона шуданд, ба онҳо гуфт: «Дар роҳ низоъ накунед».

Ҳастӣ 46:34

Бигӯед: „Ғуломонат аз наврасии худ то алҳол мардуми чорводор ҳастем, ҳам мо ва ҳам падарони мо“, — то ки дар замини Ҷӯшан сокин шавед. Зеро ки ҳар рамабон барои мисриён нафратангез аст».

Забур 133:1

Суруди сууд. Ҳон, Худовандро муборак бихонед, эй ҳамаи бандагони Худованд, ки шабҳо дар хонаи Худованд меистед!

Хуруҷ 2:13

Ва рӯзи дигар берун омад, ва инак, ду марди ибрӣ ҷидол мекунанд, ва ӯ ба шарир гуфт: «Чаро ёри худро мезанӣ?»

Масалҳо 15:1

Ҷавоби нарм ғазабро фурӯ менишонад, вале сухани сахт хашмро бармеангезад.

Масалҳо 15:18

Шахси тундмизоҷ нифоқ меандозад, вале собир ҷанҷолро сокит мекунад.

Масалҳо 20:3

Аз ҷанҷол дур шудан барои одам шараф аст, вале ҳар шахси беақл манша мекунад.

Матто* 5:9

Хушо сулҳҷӯён, зеро ки онҳо фарзандони Худо хонда хоҳанд шуд.

Корнома* 7:26

Рӯзи дигар назди онҳо омада дид, ки муноқиша мекунанд, ва онҳоро оштӣ доданӣ шуда, гуфт: „Эй мардумон, шумо бародар ҳастед, чаро яқдигарро меранҷонед?“

Румиён* 12:10

Якдигарро бо муҳаббати бародарӣ дӯст доред; ва ҳар яке каси дигарро зиёдтар сазовори эҳтиром ҳисоб кунед;

Филиппиён* 2:14

Ҳар корро бе шиква ва шубҳа ба ҷо оваред,

1 Таслӯникиён* 4:9

Аммо дар хусуси бародардӯстӣ ба шумо навиштан ҳоҷат надорад, зеро ки худи шумо аз Худо омӯхтаед, ки ба якдигар муҳаббат дошта бошед;

Ибриён* 12:14

Осоиштагиро бо ҳама пеша кунед ва қудсиятро толиб бошед, ки бе он ҳеҷ кас Худовандро нахоҳад дид,

Ибриён* 13:1

Бигзор бародардӯстӣ барқарор бошад.

1 Петрус 1:22

Чун ҷонҳои худро бо итоати ростӣ ба воситаи Рӯҳ барои бародардӯстии бериё пок кардаед, доимо якдигарро аз самими қалб дӯст бидоред,

1 Петрус 2:17

Ҳамаро ҳурмат кунед, бародариро дӯст доред, аз Худо тарсед, подшоҳро иззат кунед.

1 Петрус 3:8

Ниҳоят, ҳамаатон ҳамфикр, ҳамдард, бародардӯст, бошафқат, меҳрубон ва фурӯтан бошед;

1 Петрус 4:8

Пеш аз ҳама чиз ба якдигар муҳаббати пурзӯр дошта бошед, чунки муҳаббат гуноҳҳои зиёдро рӯпӯш мекунад;

2 Петрус 1:7

Ба парҳезгорӣ — бародардӯстиро ва ба бародардӯстӣ — муҳаббатро.

1 Юҳанно 4:7

Эй маҳбубон! Якдигарро дӯст бидорем, чунки муҳаббат аз Худост, ва ҳар кӣ дӯст медорад, аз Худо таваллуд ёфтааст ва Худоро мешиносад.

Доварон 9:26

Ва Ҷуал ибни Обид бо бародаронаш омад, ва онҳо дар Шакем мегаштанд; ва сокинони Шакем ба ӯ умед бастанд.