Ҳастӣ 10:5 - Китоби Муқаддас 1992 1999

⁵ Аз онҳо халқҳои соҳилҳо дар заминҳои худ паҳн шуданд, ҳар яке мувофиқи забони худ, мувофиқи қабилаҳои худ, дар халқҳои худ.

Ҳастӣ 10:5 Iomraidhean Croise

Ҳастӣ 10:20

Инҳоянд писарони Ҳом, мувофиқи қабилаҳои онҳо, мувофиқи забонҳои онҳо, дар заминҳои онҳо, дар халқҳои онҳо.

Ҳастӣ 10:25

Ва ба Эбар ду писар таваллуд шуд: яке Фолаҷ ном дошт, зеро ки дар айёми ӯ замин тақсим шудааст; ва номи бародараш — Ёқтон.

Ҳастӣ 10:32

Инҳоянд қабилаҳои писарони Нӯҳ, мувофиқи насаби онҳо, дар халқҳои онҳо. Аз онҳо баъд аз тӯфон халқҳо бар рӯи замин паҳн шуданд.

Ҳастӣ 10:4

Писарони Ёвон: Алишо, Таршиш, Киттим ва Дӯдоним.

Ҳастӣ 10:6

Писарони Ҳом: Куш, Миср, Фут ва Канъон.

Ҳастӣ 9:19

Ин се нафар писарони Нӯҳ буданд, ва аз онҳо тамоми замин маскун гашт.

Эстер 10:1

Ва подшоҳ Аҳашверӯш бар замин ва ҷазираҳои баҳр боҷу хироҷ андохт.

Забур 72:10

Бинобар ин қавми Ӯ ба ҳамон тараф рӯ меоварад, ва оби фаровон ба вай нӯшонида мешавад.

Ишаъё 11:11

Ва дар он рӯз воқеъ хоҳад шуд, ки Худованд дубора дасти Худро дароз хоҳад кард, то ки бақияи қавми Худро, ки аз Ашшур ва Миср, аз Патрос ва Ҳабаш, аз Элом ва Шинъор ва аз Ҳамот ва ҷазираҳои баҳр саломат монда бошанд, баргардонад.

Ишаъё 24:15

Бинобар ин Худовандро дар шарк, ва исми Худованд Худои Исроилро дар ҷазираҳои ғарб ҷалол диҳед.

Ишаъё 40:15

Халқҳо, охир, мисли қатрае аз сатил ва мисли гарде бар тарозу ҳисоб меёбанд. Ҷазираҳоро, охир, Ӯ мисли ғуборе мебардорад.

Ишаъё 41:5

Ҷазираҳо дидаанд ва ҳаросон шудаанд, ақсои замин ба ларза афтодаанд, онҳо наздик омада, муттаҳид гардидаанд.

Ишаъё 42:10

Дар шаъни Худованд суруди наве бисароед, ва ҳамду санои Ӯро аз ақсои замин бихонед, эй баҳрпаймоён ва ҳар он чи дар баҳр аст, эй ҷазираҳо ва сокинони онҳо!

Ишаъё 42:4

Лакот нахоҳад шуд, ва бемаҷол нахоҳад гардид, то даме ки инсофро бар замин барқарор намояд; ва ҷазираҳо дар интизори таълимоти Ӯ хоҳанд буд.

Ишаъё 49:1

Маро бишнавед, эй ҷазираҳо, ва гӯш андозед, эй қабилаҳои дурдаст! Худованд Маро аз батн даъват намудааст, аз амъои модарам исми Маро зикр кардааст.

Ишаъё 51:5

Адолати Ман наздик аст, наҷоти Ман зоҳир шудааст, бозуҳои Ман қавмонро доварӣ хоҳад намуд; ҷазираҳо ба Ман умедвор шуда, ба бозуи Ман таваккал хоҳанд кард.

Ишаъё 59:18

Бар тибқи аъмоли онҳо; бар тибқи он Ӯ подош хоҳад дод: ғазабро ба адуёни Худ, подошро ба душманони Худ, сазоро ба ҷазираҳо хоҳад дод.

Ишаъё 60:9

Ба яқин, ҷазираҳо, ва пешопешашон киштиҳои Таршиш назди Ман ҷамъ хоҳанд шуд, то ки писарони туро аз дурдаст, ва нуқраю тиллои онҳоро бо онҳо биёранд, ба хотири исми Худованд Худои ту, ва ба хотири Қуддуси Исроил, зеро ки Ӯ туро ҷалол додааст.

Ирмиё 2:10

Пас, бар ҷазираҳои Киттим гузар кунед ва бубинед, ва ба Қедор бифиристед ва дурустакак назар андозед, ва бубинед, ки оё чизе монанди ин воқеъ шудааст?

Ирмиё 25:22

Ва ба ҳамаи подшохони Сӯр, ва ба ҳамаи подшоҳони Сидӯн, ва ба ҳамаи подшоҳони ҷазираҳое ки дар он тарафи баҳр воқеанд;

Ҳизқиёл 26:15

Худованд Худо ба Сӯр чунин мегӯяд: охир, аз садои фурӯ ғалтидани ту, вақте ки андаруни ту маҷрӯҳон оҳу нола кунанд, ва куштори азиме ба амал ояд, ҷазираҳо ба ларза хоҳад омад.

Ҳизқиёл 26:18

Акнун, дар рӯзи фурӯ ғалтидани ту, ҷазираҳо ба ларза хоҳад омад, ва ҷазираҳое ки дар баҳр мебошад, аз риҳлати ту ба даҳшат хоҳад афтод“.

Дониёл 11:18

Ва рӯи худро вай сӯи ҷазираҳо хоҳад нигаронид, ва бисьёреро аз онҳо забт хоҳад намуд, вале сарваре ба забти вай хотима дода, варо нангин хоҳад кард, бе он ки вай қасоси нанги худро тавонад аз ӯ бигирад.

Сафаниё 2:11

Худованд бар онҳо саҳмгин хоҳад буд, зеро ки Ӯ ҳамаи худоёни заминро маҳв хоҳад кард, ва ҳамаи халқҳои сокини ҷазираҳо, ҳар яке аз макони худ, ба Ӯ саҷда хоҳанд кард.

Такрори Шариат 32:8

Ҳангоме ки Ҳаққи Таоло ба халқҳо амлок дод, ҳангоме ки Ӯ банӣ‐Одамро пароканда кард, Ӯ ҳудуди қавмҳоро мувофиқи шумораи банӣ‐Исроил муқаррар намуд.