Ҳастӣ 1:5 - Китоби Муқаддас 1992 1999

⁵ Ва Худо рӯшноиро рӯз номид, ва торикиро шаб номид. Ва шом буд, ва субҳ буд: рӯзи аввал.

Ҳастӣ 1:5 Iomraidhean Croise

Ҳастӣ 1:13

Ва шом буд, ва субҳ буд: рӯзи сеюм.

Ҳастӣ 1:19

Ва шом буд, ва субҳ буд: рӯзи чорум.

Ҳастӣ 1:23

Ва шом буд, ва субҳ буд: рӯзи панҷум.

Ҳастӣ 1:31

Ва Худо ҳар он чиро, ки ба амал овард, дид, ва инак, хеле хуб аст. Ва шом буд, ва субҳ буд: рӯзи шашум.

Ҳастӣ 1:8

Ва Худо фалакро осмон номид. Ва шом буд, ва субҳ буд: рӯзи дуюм.

Ҳастӣ 8:22

Минбаъд дар тамоми айёми замин кишт ва дарав, сармо ва гармо, тобистон ва зимистон, рӯз ва шаб хотима нахоҳад ёфт».

Забур 104:20

Подшоҳ кас фиристод ва бандҳои ӯро кушод; ва ҳукмфармои қавмҳо ӯро озод кард.

Забур 19:2

Бигзор туро Худованд дар рӯзи тангӣ иҷобат намояд, исми Худои Яъқуб паноҳгоҳи ту бошад;

Забур 65:8

Эй қавмҳо, Худои моро муборак хонед, ва овози ҳамду санои Ӯро бишнавонед,

Ишаъё 45:7

Ман рӯшноиро ба вуҷуд меоварам ва зулмотро меофарам, сулҳу осоиштагӣ барқарор менамоям ва мусибатҳоро ба вуҷуд меоварам; Ман — Худованд ҳамаи инҳоро ба амал меоварам.

Ирмиё 33:20

«Худованд чунин мегӯяд: агар шумо тавонед аҳди Маро, ки бо рӯз бастаам, ва аҳди Маро, ки бо шаб бастаам, ботил намоед, ба тавре ки рӯз ва шаб дар вақти худ фаро нарасад,

Ададҳо 20:29

Ва чун тамоми ҷамоат диданд, ки Ҳорун мурдааст, тамоми хонадони Исроил сӣ рӯз мотам гирифтанд.

1 Қӯринтиён* 3:13

Амали ҳар кас зоҳир хоҳад шуд; зеро ки он рӯз нишон хоҳад дод, чунки дар оташ ошкор хоҳад шуд, ва оташ амали ҳар касро озмоиш хоҳад кард, ки он чӣ гуна аст.

Эфсӯсиён* 5:13

Аммо ҳамаи ин фош гардида, дар рӯшноӣ зоҳир мешавад, зеро ҳар он чи зоҳир мешавад, нур аст;

1 Таслӯникиён* 5:5

Зеро ки ҳамаи шумо писарони нур ва писарони рӯз ҳастед. Мо на писарони шаб ҳастем ва на писарони зулмот.