Эфсӯсиён* 6:4 - Китоби Муқаддас 1992 1999

⁴ Ва шумо, эй падарон, фарзандони худро ба хашм наоваред, балки онҳоро дар таълимот ва насиҳати Худованд тарбия кунед.

Китоби Муқаддас Оммафаҳм

⁴ Падарон, шумо ҳам фарзандони худро асабонӣ накунед, балки бо панду насиҳатҳои Худованд онҳоро тарбия намуда ба воя расонед.

Эфсӯсиён* 6:4 Iomraidhean Croise

Ҳастӣ 18:19

Зеро ӯро барои он шинохтаам, ки фарзандони худро, ва аҳли байти худро баъд аз худ амр хоҳад фармуд, ки роҳи Худовандро риоя карда, адлу инсофро ба амал оваранд, то ки Худованд он чи дар ҳаққи Иброҳим гуфтааст, ба вай бирасонад».

1 Вақоеънома 28:20

Ва Довуд ба писараш Сулаймон гуфт: «Қавӣ ва далер бош ва амал намо, натарс ва ҳаросон нашав, зеро ки Худованд Худо, Худои ман, бо туст, ва то тамоми коре ки барои хизмати хонаи Худованд лозим аст, ба анҷом нарасад, Ӯ аз ту дур нахоҳад шуд ва туро тарк нахоҳад кард.

1 Вақоеънома 29:19

Ва ба писарам Сулаймон дили комил бибахш, то ки аҳкоми Ту, шаҳодоти Ту ва фароизи Туро риоя намояд, ва ҳамаи инро ба амал оварад, ва қалъаеро, ки ман барояш тайёрӣ дидаам, бино кунад».

Масалҳо 19:18

Писари худро ҷазо деҳ, ҳанӯз ки умеде ҳаст, ва аз гирьяи ӯ ҷони худро накоҳон.

Масалҳо 22:15

Беақлӣ ба дили навҷавон баста шудааст; чӯби адаб онро аз вай дур мекунад.

Масалҳо 22:6

Бачаро бо роҳе ки ба ӯ мувофиқ аст, тарбият намо; пир шавад ҳам, аз он дур намешавад.

Масалҳо 29:15

Чӯби адаб ҳикмат мебахшад; вале бачаи беназорат модари худро нангин мекунад.

Масалҳо 29:17

Писари худро таъдиб намо, ва ӯ боиси оромиши ту мегардад, ва ҷони туро ҳаловат мебахшад.

Ишаъё 38:19

Зинда, фақат зинда Туро ҳамд мегӯяд, чунон ки ман имрӯз мегӯям; падар ба писаронаш ростии Туро мефаҳмонад.

Эфсӯсиён* 6:3

«То ки некӯаҳвол бошӣ ва бар замин умри дароз бинӣ».

Такрори Шариат 4:9

Фақат эҳтиёт шав, ва ҷони худро бағоят эҳтиёт намо, мабодо чизҳоеро, ки чашмонат дидааст, фаромӯш кунӣ, ва мабодо онҳо дар тамоми айёми умри ту аз дилат дур шавад; ва дар бораи онҳо ба писаронат ва ба писарони писаронат маълумот бирасон, —

Такрори Шариат 6:7

Ва онҳоро ба писаронат талқин бикун, ва ҳангоми нишастанат дар хонаи худ, ва ҳангоми роҳ рафтанат, хобиданат ва бархостанат дар бораи онҳо гуфтугӯ намо,

Қӯлассиён* 3:21

Эй падарон, фарзандони худро ба хашм наоваред, ки мабодо онҳо маъюс шаванд.

2 Тимотиюс* 1:5

Зеро ки имони бериёи туро, ки пештар дар модаркалонат Лӯид ва модарат Авниқо сокин буд, ба ҳотир меоварам ва яқин дорам, ки он дар ту низ сокин аст.

2 Тимотиюс* 3:15

Ва аз кӯдакиат Навиштаҳои Муқаддасро медонӣ, ки метавонанд туро ҳикмат омӯзанд барои наҷот ёфтан ба василаи имоне ки дар Исои Масеҳ аст.

Еҳушаъ ибни Нун 24:15

Ва агар дар назари шумо писанд наояд, ки Худовандро ибодат намоед, пас имрӯз барои худ интихоб кунед, ки киро ибодат хоҳед намуд: оё худоёнеро, ки падарони шумо дар он тарафи наҳр ибодат мекарданд, ё худоёни амӯриёнро, ки дар заминашон сукунат доред; валекин ман ва хонадони ман Худовандро ибодат хоҳем кард».

Доварон 13:12

Ва Монӯаҳ гуфт: «Пас, вақте ки суханонат ба амал ояд, тарбияти он кӯдак чӣ гуна хоҳад буд, ва бо ӯ чӣ бояд кард?»