Эфсӯсиён* 5:9 - Китоби Муқаддас 1992 1999

⁹ Чунки самари нур аз ҳар меҳрубонӣ, адолат ва ростӣ иборат аст;

Китоби Муқаддас Оммафаҳм

⁹ Агар равшанӣ дар вуҷуди шумо ҳаст, рафторатон бояд нек, дуруст ва рост бошад.

Эфсӯсиён* 5:9 Iomraidhean Croise

Матто* 3:8

Акнун самаре оваред, ки сазовори тавба бошад,

Юҳанно* 1:47

Исо чун дид, ки Натанъил сӯи Ӯ меояд, дар бораи вай гуфт: «Инак, исроилии ҳақиқӣ, ки дар вай макре нест».

Румиён* 15:14

Худи ман ҳам, эй бародарон, бар шумо эътимод дорам, ки шумо низ пур аз файз ва саршор аз ҳар гуна дониш мебошед ва якдигарро насиҳат карда метавонед.

Румиён* 2:4

Ё ки ту ба фаровонии меҳрубонӣ, ҳилм ва пурсабрии Ӯ беэътиноӣ мекунӣ, бехабар аз он ки меҳрубонии Худо туро ба роҳи тавба ҳидоят менамояд?

Эфсӯсиён* 4:15

Балки дар муҳаббат ростиро баён намуда, мо дар ҳар чиз ба Он ки Сар аст, яъне ба Масеҳ нумӯ ёбем.

Эфсӯсиён* 4:25

Бинобар ин, кизбро аз худ дур карда, ҳар яке ба ёри худ рост гӯед, чунки мо андоми яқдигарем.

Эфсӯсиён* 6:14

Пас, бо ростӣ камар баста ва ҷавшани адолатро дар бар карда, биистед,

Филиппиён* 1:11

Ва аз самари адолат пур шавед, ки он ба василаи Исои Масеҳ барои ҷалол ва ҳамду санои Худост.

Қӯлассиён* 3:18

Эй занон, ба шавҳарони худ итоат намоед, чунон ки дар Худованд муносиб аст.

1 Тимотиюс* 6:11

Аммо ту, эй одами Худо, аз ин ҳазар намо ва аз паи адолат, диндорӣ, имон, муҳаббат, сабр ва фурӯтанӣ бирав;

Ибриён* 1:8

Аммо дар бораи Писараш гуфта шудааст: «Тахти Ту, эй Худо, то абад аст, ва асои садоқат асои салтанати Туст.

Ибриён* 11:33

Ки онҳо бо имон мамлакатҳоро мусаххар карданд, адлро ба амал оварданд, ба ваъдаҳо муваффақ шуданд, даҳони шеронро бастанд,

1 Юҳанно 2:29

Агар донистаед, ки Ӯ одил аст, пас бидонед, ки ҳар кӣ адолатро ба амал меоварад, аз Ӯ таваллуд ёфтааст.

3 Юҳанно 1:11

Эй маҳбуб! Ба бадӣ тақлид накун, балки ба некӣ. Касе ки некӣ мекунад, аз Худост; ва касе ки бадӣ мекунад, Худоро надидааст.