Доварон 7:4 - Китоби Муқаддас 1992 1999

⁴ Ва Худованд ба Ҷидъӯн гуфт: «Қавм ҳанӯз бисьёранд; онҳоро назди об фурӯд ор, то ки дар он ҷо Ман барои ту аз онҳо интихоб намоям; ва ҳангоме ки дар бораи касе ба ту бигӯям: „Ин бо ту биравад“, — вай бо ту хоҳад рафт, ва дар бораи касе ба ту бигӯям: „Ин бо ту наравад“, — вай нахоҳад рафт».

Доварон 7:4 Iomraidhean Croise

Ҳастӣ 22:1

Ва воқеъ шуд баъд аз ин ҳодисот, ки Худо Иброҳимро озмуда, ба ӯ гуфт: «Эй Иброҳим!» Гуфт: «Лаббай!»

Айюб 23:10

Зеро роҳеро, ки бар он истодаам, Ӯ медонад; агар маро меозмуд, мисли тилло мебаромадам.

Забур 33:16

Чашмони Худованд бар одилон аст, ва гӯшҳои Ӯ сӯи истиғосаи онҳо.

Забур 7:9

Худованд қавмҳоро доварӣ хоҳад кард. Маро, эй Худованд, аз рӯи адолатам ва аз рӯи беайбиам доварӣ намо.

Доварон 7:5

Ва қавмро назди об фурӯд овард. Ва Худованд ба Ҷидъӯн гуфт: «Ҳар кӣ обро бо забони худ бинӯшад, чунон ки саг менӯшад, варо танҳо бигузор, ва ҳар киро низ, ки ба зонуи худ хам шуда бинӯшад».

1 Подшоҳон 14:6

Ва Йӯнотон ба навкари силоҳбардори худ гуфт: «Биё, сӯи дастаи посбонони ин номахтунон убур намоем, шояд Худованд ба мо ёварӣ кунад, зеро ки барои Худованд ҳеҷ монеае нест, ки ба воситаи касони бисьёр ё ба воситаи касони кам наҷот бахшад».

1 Подшоҳон 16:7

Вале Худованд ба Самуил гуфт: «Ба қиёфааш ва қомати баландаш назар наандоз, чунки Ман ӯро хуш накардаам; он чи одам мебинад, ҳеҷ аст, зеро одам фақат он чиро, ки ба чашм намоён аст, мебинад, вале Худованд он чиро, ки дар дил аст, мебинад».