Доварон 6:37 - Китоби Муқаддас 1992 1999

³⁷ Инак, ман дар хирмангоҳ як миқдор пашми тарошидашударо паҳн карда мемонам: агар шабнам фақат бар пашм буда, тамоми замин хушк бошад, хоҳам донист, ки Ту Исроилро бо дасти ман наҷот медиҳӣ, чунон ки гуфтаӣ».

Доварон 6:37 Iomraidhean Croise

Ҳастӣ 24:14

Ва чунин бишавад, ки он духтаре ки ба вай гӯям: „Кӯзаи худро хам кун, то бинӯшам“, ва ӯ гӯяд: „Бинӯш, ва шутуронатро низ нӯшонам“, — ҳамон бошад, ки барои бандаи Худ Исҳоқ ихтиёр кардаӣ; ва аз рӯи ин бидонам, ки ба оғоям эҳсон кардаӣ».

Забур 72:6

Бинобар ин шаддаи ғурур гарданашонро оро додааст; либоси зулм ҷисмашонро пӯшидааст.

Ҳушаъ 14:5

Муртадии онҳоро шифо хоҳам дод, аз рӯи марҳамат онҳоро дӯст хоҳам дошт, зеро ки ғазаби Ман аз онҳо дур шудааст.

Матто* 15:24

Дар ҷавоб гуфт: «Ман фақат барои гӯсфандони гумшудаи хонадони Исроил фиристода шудаам».

Такрори Шариат 32:2

Сабақи ман мисли борон хоҳад борид, нутқи ман мисли шабнам хоҳад рехт, мисли қатраҳои борони маҳин бар майсазор, ва мисли борони сел бар алафзор.

Доварон 6:17

Ва дар ҷавоби Ӯ гуфт: «Агар ман дар назарат илтифот ёфта бошам, аломате ба ман бинамо, ки Ту бо ман сухан меронӣ;

Доварон 6:36

Ва Ҷидъӯн ба Худо гуфт: «Агар Ту Исроилро бо дасти ман наҷот доданӣ бошӣ, чунон ки гуфтаӣ,

Доварон 6:38

Ва ҳамин тавр ба амал омад: бомдодон ӯ бармаҳал бархоста, пашмро пахш кард, ва як коса аз оби шабнам пур шуд.