Доварон 4:4 - Китоби Муқаддас 1992 1999

⁴ Ва Дебӯрои набия, зани Лапидӯт, дар он замон Исроилро доварӣ менамуд.

Доварон 4:4 Iomraidhean Croise

4 Подшоҳон 22:14

Ва Ҳилқиёи коҳин ва Аҳиқом ва Акбӯр ва Шофон ва Асоё назди Ҳулдои набия, зани Шаллум ибни Тиқво ибни Ҳарҳаси муҳофизи либосҳо, ки ӯ дар Ерусалим, дар маҳаллаи дуюми он сукунат дошт, рафтанд, ва бо ӯ гуфтугӯ карданд.

Наҳемьё 6:14

Эй Худои ман, Тубиё ва Санбалатро мувофиқи ин аъмолашон, ва ҳамчунин Нуадьёи набия ва дигар анбиёро, ки маро метарсонданд, ба ёд овар!

Хуруҷ 15:20

Ва Марьями набия, хоҳари Ҳорун, дафро ба дасти худ гирифт, ва ҳамаи занон аз қафои вай дафзанон ва рақскунон берун омаданд.

Ҳизқиёл 13:17

Ва ту, эй писари одам, рӯи худро ба тарафи духтарони қавми худ, ки ба дилхоҳи худ нубувват мекунанд, бигардон ва дар ҳаққи онҳо нубувват намо.

Мико 6:4

Ман туро, охир, аз замини Миср баровардам, ва туро аз хонаи бандагӣ фидия дода гирифтам, ва пешопеши ту Мусо, Ҳорун ва Марьямро фиристодам.

Инҷили Луқо 2:36

Дар он ҷо низ набияе, Ҳано духтари Фануил, аз сибти Ошер буд, ки хеле солхӯрда буд, ва аз давраи бакораташ ҳафт сол бо шавҳари худ зиндагӣ карда буд,

Корнома* 21:9

Ӯ чор дуҳтари бокира дошт, ки нубувват мекарданд.

1 Қӯринтиён* 11:5

Ва ҳар зане ки сари луч дуо гӯяд ё нубувват кунад, сари худро расво мекунад, зеро ин мисли он аст, ки мӯйсараш тарошида шуда бошад;

Ғалотиён* 3:28

Дигар на яҳудӣ ҳаст, на юнонӣ; на ғулом ҳаст, на озод; на мард ҳаст, на зан; зеро ки ҳамаи шумо дар Исои Масеҳ як ҳастед.

Доварон 4:3

Ва банӣ‐Исроил сӯи Худованд истиғоса бурданд; зеро ки вай нӯҳсад аробаи оҳанин дошт, ва банӣ‐Исроилро бист сол сахт ба танг овард.

Доварон 4:5

Ва ӯ дар таги дарахти хурмои Дебӯро, ки дар байни Ромо ва Байт‐Ил дар кӯҳи Эфроим буд, менишаст, ва банӣ‐Исроил назди ӯ барои доварӣ меомаданд.

Доварон 5:1

Ва дар он рӯз Дебӯро бо Бороқ ибни Абинӯам чунин суруд гуфт: