17 Ва гуфтанд: «Бигзор мулки Биньёмин мероси растагорони вай гардад, то сибте аз Исроил маҳв нашавад.
Замин бояд фақат аз рӯи қуръа тақсим карда шавад; бар тибқи номҳои сибтҳои падарони худ онҳо бояд мулк бигиранд.
То ки мулки банӣ‐Исроил аз сибте ба сибте нагузарад; зеро ки ҳар яке аз банӣ‐Исроил бояд бо мулки сибти падарони худ вобаста бошанд.
Ва пирони ҷамоат гуфтанд: «Бо бақияи онҳо дар бобати занон чӣ бояд бикунем? Зеро ки занон аз байни Биньёмин маҳв шудаанд».
Вале мо наметавонем духтарони худро ба онҳо ба занӣ диҳем, зеро ки банӣ‐Исроил қасам хӯрда, гуфтаанд: „Малъун бод касе ки ба Биньёмин зан диҳад!“»