4 Ва он марди левизода, шавҳари занаке ки кушта шуда буд, ҷавоб гардонида, гуфт: «Ман бо суррияи худ ба Ҷабъа, ки мулки Биньёмин аст, омадам, то ки шабро бигзаронам.
Ва банӣ‐Биньёмин шуниданд, ки банӣ‐Исроил ба Мисфо омадаанд. Ва банӣ‐Исроил гуфтанд: «Бигӯед, ки ин шарорат чӣ гуна рӯй додааст»?
Ва сокинони Ҷабъа бар ман қиём карданд, ва хонаеро, ки дар он будам, шабона иҳота намуданд. Маро мехостанд бикушанд, ва суррияи маро он қадар азият доданд, ки вай мурд.