Доварон 20:1 - Китоби Муқаддас 1992 1999

¹ Ва тамоми банӣ‐Исроил берун омаданд, ва ҷамоат мисли як тан, аз Дон то Беэр‐Шобаъ ва замини Ҷилъод, ба ҳузури Худованд дар Мисфо ҷамъ шуданд.

Доварон 20:1 Iomraidhean Croise

2 Подшоҳон 19:14

Ва ӯ дили тамоми мардуми Яҳудоро, мисли як тан, ба худ моил гардонид, ва онҳо назди подшоҳ фиристоданд: «Ту ва ҳамаи навкаронат баргардед».

2 Подшоҳон 2:9

Ва ӯро бар Ҷилъод, ва бар Ашурӣ, ва бар Изреъил, ва бар Эфроим, ва бар Биньёмин, ва бар тамоми Исроил подшоҳ гардонид.

2 Подшоҳон 24:2

Ва подшоҳ ба сарлашкари худ Юоб, ки назди ӯ буд, гуфт: «Дар тамоми сибтҳои Исроил, аз Дон то Беэр‐Шобаъ гардиш карда, қавмро саршуморӣ намо, то ки шумораи қавмро бидонам».

2 Подшоҳон 3:10

То ки салтанатро аз хонадони Шоул гузаронида, тахти Довудро бар Исроил ва бар Яҳудо, аз Дон то Беэр‐Шобаъ, барқарор намоям».

3 Подшоҳон 5:5

Ва инак, ман ният дорам, ки хонае ба исми Худованд Худои худ бино кунам, чунон ки Худованд ба падари ман Довуд сухан ронда, гуфтааст: „Писари ту, ки варо ба ҷои ту бар тахти ту хоҳам нишонид, хонае ба исми Ман бино хоҳад кард“.

4 Подшоҳон 25:23

Ва чун ҳамаи сардорони лашкар, — худашон ва одамонашон, — шуниданд, ки подшоҳи Бобил Ҷадальёҳуро таъин намудааст, онҳо назди Ҷадальёҳу ба Мисфо омаданд, яъне Исмоил ибни Натаньё, ва Йӯҳонон ибни Қореяҳ, ва Сароё ибни Танҳумати натуфотӣ, ва Еазнаёҳу ибни Маъкотӣ, — худашон ва одамонашон.

1 Вақоеънома 21:2

Ва Довуд ба Юоб ва сарварони қавм гуфт: «Рафта, аҳли Исроилро аз Беэр‐Шобаъ то Дон саршуморӣ намоед, ва ба ман маълум кунед, то ки шумораи онҳоро бидонам».

2 Вақоеънома 30:5

Ва қарор доданд, ки дар тамоми Исроил, аз Беэр‐Шобаъ то Дон, ҷор зананд, ки омада, фисҳро барои Худованд Худои Исроил дар Ерусалим ба ҷо оваранд; зеро муддати зиёдест, ки онро ба тавре ки навишта шудааст, ба ҷо наовардаанд.

Эзро 3:1

Ва моҳи ҳафтум фаро расид, ва банӣ‐Исроил дар шаҳрҳо буданд, ва қавм, мисли як тан, дар Ерусалим ҷамъ омаданд.

Наҳемьё 11:27

Дар Ҳасар‐Шуол, Беэр‐Шобаъ ва деҳоташ,

Наҳемьё 8:1

Ва тамоми қавм, мисли як тан, дар майдони пеши дарвозаи Об ҷамъ шуданд, ва ба Эзрои китобдон гуфтанд, ки китоби Тавроти Мусоро, ки Худо ба Исроил амр фармудааст, биёрад.

Ирмиё 40:6

Ва Ирмиё назди Ҷадальё ибни Аҳиқом ба Мисфо омада, бо ӯ дар миёни қавме ки дар мамлакат боқӣ монда буданд, сокин шуд.

Ададҳо 32:1

Ва банӣ‐Реубен ва банӣ‐Ҷод чорвои зиёде доштанд, ки бағоят сершумор буд; ва онҳо замини Яъзир ва замини Ҷилъодро диданд, ва инак, ин макон маконест барои чаридани чорво.

Ададҳо 32:40

Ва Мусо Ҷилъодро ба Мокир ибни Менашше дод, ва ӯ дар он сокин шуд.

Еҳушаъ ибни Нун 15:38

Дилъон, Мисфо ва Ёқтаил,

Еҳушаъ ибни Нун 17:1

Ва куръа барои хонадони Менашше чунин афтод, зеро ки ӯ нахустзодаи Юсуф буд; ба Мокир, нахустзодаи Менашше, падари Ҷилъод, азбаски марди ҷангӣ буд, Ҷилъод ва Бошон расид.

Еҳушаъ ибни Нун 18:26

Мисфо, Кефиро ва Мӯссо,

Еҳушаъ ибни Нун 22:12

Ва ҳангоме ки банӣ‐Исроил инро шуниданд, тамоми ҷамоати банӣ‐Исроил дар Шилӯ ҷамъ шуданд, то ки бар зидди онҳо ба ҷанг бароянд.

Еҳушаъ ибни Нун 22:9

Ва банӣ‐Реубен ва банӣ‐Ҷод ва нисфи сибти Менашше аз пеши банӣ‐Исроил, аз Шилӯ, ки дар замини Канъон аст, баргашта, равона шуданд, то сӯи замини Ҷилъод, ба замини моликияти худ, ки онро бар тибқи амри Худованд ба воситаи Мусо ба тасарруфи худ даровардаанд, бираванд.

Еҳушаъ ибни Нун 4:13

Қариб чил ҳазор нафар пешгардҳои лашкар пеши Худованд ба саҳроҳои Ериҳӯ барои ҷанг убур карданд.

Доварон 10:17

Ва банӣ‐Аммӯн ҷамъ шуда, дар Ҷилъод ӯрду заданд; ва банӣ‐Исроил ҷамъ шуда, дар Мисфо ӯрду заданд.

Доварон 11:11

Ва Йифтоҳ бо пирони Ҷилъод равона шуд, ва қавм ӯро бар худ пешво ва саркарда таъин намуданд; ва Йифтоҳ ҳамаи суханонашро ба ҳузури Худованд дар Мисфо ба забон ронд.

Доварон 11:34

Ва Йифтоҳ ба Мисфо ба хонаи худ омад, ва инак, духтараш ба пешвози ӯ бо дойра ва рақс берун омад; вай фарзанди ягонаи ӯ буд; ғайр аз вай ӯ писаре ё духтаре надошт.

Доварон 18:29

Ва шаҳрро ба номи падари худ Дон, ки барои Исроил таваллуд шуда буд, Дон номиданд; валекин номи шаҳр аввал Лаиш буд.

Доварон 20:11

Ва ҳамаи исроилиён якдилона, чун як тан, назди он шаҳр ҷамъ омаданд.

Доварон 20:18

Ва бархоста, ба Байт‐Ил рафтанд, ва аз Худо пурсиданд, ва банӣ‐Исроил гуфтанд: «Кист, ки аз миёни мо аввал бар зидди банӣ‐Биньёмин ба ҷанг барояд?» Ва Худованд гуфт: «Яҳудо аввал барояд».

Доварон 20:2

Ва сардорони тамоми қавм, ҳамаи сибтҳои Исроил, дар ҷамъомади қавми Худо, ки аз чорсад ҳазор нафар пиёдаи шамшерзан иборат буданд, ҳозир шуданд.

Доварон 20:26

Ва тамоми банӣ‐Исроил, тамоми қавм баромада, ба Байт‐Ил омаданд, ва гириста, дар он ҷо ба хузури Худованд нишастанд, ва дар он рӯз то шом рӯза доштанд, ва қурбониҳои сӯхтанӣ ва қурбониҳои саломатӣ ба ҳузури Худованд оварданд.

Доварон 20:8

Ва тамоми қавм, чун як тан, қиём намуда, гуфтанд: «Ҳеҷ яке аз мо ба хаймаи худ нахоҳем рафт, ва ҳеҷ яке аз мо ба хонаи худ нахоҳем шитофт.

Доварон 21:5

Ва банӣ‐Исроил гуфтанд: «Кист аз ҳамаи сибтҳои Исроил, ки ба ҷамъомади назди Худованд наомадааст?» Зеро қасами сахт хӯрда гуфта буданд, ки ҳар кӣ назди Худованд ба Мисфо наомада бошад, бояд ҳатман кушта шавад.

1 Подшоҳон 10:17

Ва Самуил қавмро сӯи Худованд ба Мисфо даъват намуд.

1 Подшоҳон 3:20

Ва тамоми Исроил, аз Дон то Беэр‐Шобаъ, донистанд, ки Худованд Самуилро набии амини Худ ёфтааст.