Доварон 2:19 - Китоби Муқаддас 1992 1999

¹⁹ Ва ҳамин ки довар вафот меёфт, онҳо аз нав, аз падарони худ зиёдтар фосид гардида, худоёни дигарро пайравӣ мекарданд, онҳоро ибодат намуда, саҷда мебурданд, аз корҳои зишт ва роҳи бади худ ҳеҷ даст намекашиданд.

Доварон 2:19 Iomraidhean Croise

Ҳастӣ 6:11

Ва замин пеши Худо фосид шуд, ва замин аз ситам пур шуд.

Наҳемьё 9:28

Вале ҳамин ки онҳо осуда мешуданд, аз нав ба хузури Ту бадкорӣ мекарданд, ва Ту онҳоро ба дасти душманонашон месупурдӣ, ки бар онҳо хукмронӣ мекарданд; ва онҳо боз сӯи Ту фарьёд мезаданд, ва Ту аз осмон иҷобат намуда, бар ҳасби марҳамати Худ онҳоро дафъаи бисьёр наҷот медодӣ.

Забур 78:8

Гуноҳҳои аҷдодро ба мо хотирнишон накун; бигзор марҳаматҳои Ту ба зудӣ моро истиқбол намояд, зеро ки бисьёр ба залолат афтодаем.

Хуруҷ 32:7

Ва Худованд ба Мусо гуфт: «Шитоб намуда фурӯд ой, зеро қавми ту, ки аз замини Миср берун овардаӣ, фосид шудаанд;

Ирмиё 16:12

Ва шумо аз падарони худ боз ҳам бадтар рафтор кардед, ва ҳар яке аз шумо саркашии дили шарири худро пайравӣ менамояд, бе он ки Маро бишнавад.

Ирмиё 23:17

Ба бадгӯёни Ман ҳамеша мегӯянд: „Худованд гуфт, ки барои шумо осоиштагӣ хоҳад буд“. Ва ба ҳамаи онҳое ки ба саркашии дили худ рафтор мекунанд, мегӯянд: „Мусибате бар шумо нахоҳад омад“».

Ирмиё 3:17

Дар он замон Ерусалимро тахти Худованд хоҳанд номид, ва ҳамаи халқҳо ба хотири исми Худованд дар он ҷо, дар Ерусалим ҷамъ хоҳанд шуд, ва дигар саркашии дилҳои шарири худро пайравӣ нахоҳанд кард.

Ҳизқиёл 20:30

Бинобар ин ба хонадони Исроил бигӯй: „Худованд Худо чунин мегӯяд: дар сурате ки шумо худро бо рафтори падарони худ палид месозед, ва қабоҳати онҳоро пайравӣ намуда, зино мекунед,

Матто* 23:32

Пас, шумо ҳам зарфи падарони худро лабрез кунед.

Такрори Шариат 31:29

Зеро медонам, ки шумо, баъд аз мурдани ман тамоман фосид гардида, аз роҳе ки ба шумо амр фармудаам, дур хоҳед шуд, ва дар охири айём бадӣ бар шумо хоҳад омад, зеро ки он чи дар назари Худованд бад аст, ба амал хоҳед овард, то ки Ӯ ро бо аъмоли дасти худ ба хашм оваред».

Еҳушаъ ибни Нун 24:31

Ва Исроил дар тамоми айёми Еҳушаъ ва дар тамоми айёми пироне ки баъд аз Еҳушаъ зинда буданд ва ҳамаи корҳои Худовандро, ки барои Исроил карда буд, медонистанд, Худовандро ибодат намуданд.

Доварон 10:13

Ва шумо Маро тарк карда, худоёни дигарро ибодат намудед, бинобар ин Ман шуморо дигар наҷот нахоҳам дод.

Доварон 2:18

Ва ҳангоме ки Худованд барои онҳо доваронро ба майдон овард, Худованд бо довар буд ва онҳоро дар тамоми айёми довар аз дасти душманонашон наҷот медод, зеро ки Худованд ба сабаби оҳу нолаи онҳо, ки аз дасти золимон ва ситамгарони худ мекарданд, ба онҳо дилсӯзӣ менамуд.

Доварон 2:20

Ва хашми Худованд бар Исроил аланга гирифт, ва Ӯ гуфт: «Азбаски ин халқ аҳди Маро, ки ба падаронашон амр фармудаам, поймол карда, ба овози ман гӯш намедиҳанд,

Доварон 2:7

Ва дар тамоми айёми Еҳушаъ ва дар тамоми айёми пироне ки баъд аз Еҳушаъ дар қайди ҳаёт буда, ҳамаи корҳои бузурги Худовандро, ки барои Исроил кардааст, дида буданд, қавм Худовандро ибодат менамуданд.

Доварон 4:1

Ва баъд аз вафоти Эҳуд аз нав банӣ‐Исроил он чи дар назари Худо бад буд, ба амал оварданд.

Доварон 8:33

Ва чунин воқеъ шуд, ки чун Ҷидъӯн вафот ёфт, банӣ‐Исроил аз нав ба ибодати Баалҳо дода шуданд, ва Баал‐Бритро худои худ донистанд.

1 Подшоҳон 15:23

Зеро ки беитоатӣ мисли гуноҳи ҷодугарист, ва муқобилият — мисли бутпарастӣ. Азбаски ту каломи Худовандро рад кардӣ, Ӯ низ туро аз подшоҳӣ рад кард».