22 Вақте ки онҳо аз хонаи Михо дур шуданд, мардуме ки дар хонаҳои гирду пеши хонаи Михо буданд, ҷамъ шуда, банӣ‐Донро таъқиб карданд,
Дон море бошад дар сари роҳ ва афъие дар канори ҷодда, ки пошнаи аспро бигазад, то ки савораш ба ақиб афтад.
Ва онҳо тоб хӯрда, раҳсипор шуданд; ва кӯдакон ва чорпоён ва бору будро пешопеши худ гузоштанд.
Ва банӣ‐Донро фарьёд карданд, ва инҳо рӯи худро гардонида, ба Михо гуфтанд: «Туро чӣ шудааст, ки инҳоро ҷамъ карда омадаӣ?»