Доварон 14:12 - Китоби Муқаддас 1992 1999

¹² Ва Шимшӯн ба онҳо гуфт: «Муаммое барои шумо мегӯям; агар шумо онро барои ман дар ҳафт рӯзи базм ҳал намоед ва ҳалли дурусташро биёбед, ман ба шумо сӣ яктаки катон ва сӣ даста либос хоҳам дод;

Доварон 14:12 Iomraidhean Croise

Ҳастӣ 45:22

Ба ҳар яке аз онҳо як даста либос дод, вале ба Биньёмин сесад сиккаи нуқра ва панҷ даста либос дод.

3 Подшоҳон 10:1

Ва маликаи Сабо овозаи Сулаймонро оид ба исми Худованд шунида, омад, то ки ӯро бо муаммоҳо имтиҳон кунад.

4 Подшоҳон 5:22

Ва ӯ гуфт: «Оғоям маро фиристода, гуфт: „Инак, алҳол аз кӯҳи Эфроим ду ҷавон, аз банӣ‐анбиё, назди ман омаданд; лутфан, барои онҳо як киккар нуқра ва ду даста либос бидеҳ“».

4 Подшоҳон 5:5

Ва подшоҳи Арам гуфт: «Биё, бирав, ва ман ба подшоҳи Исроил мактуб мефиристам». Ва ӯ рафта даҳ киккар нуқра ва шаш ҳазор сиқл тилло ва даҳ даста либос ба дасти худ гирифт.

2 Вақоеънома 7:8

Ва Сулаймон дар он вақт ҳафт рӯз ид кард, ва тамоми Исроил ҳамроҳи ӯ буданд, ки ин ҷамоати бағоят бузург аз даромадгоҳи Ҳамот то водии Миср ҷамъ омада буданд;

Забур 49:4

Аз боло осмон ва заминро мехонад, то ки қавми Худро доварӣ намояд:

Масалҳо 1:6

То ки масал ва гуфтори кинояомезро, суханони хирадмандон ва муаммоҳои онҳоро дарк намояд.

Масалҳо 31:24

Вай яктакҳои катон дӯхта мефурӯшад, ва камарбандҳо ба тоҷирон медиҳад.

Ҳизқиёл 17:2

«Эй писари одам! Муаммое бигӯй ва масале дар бораи хонадони Исроил бизан,

Ҳизқиёл 20:49

Ва ман гуфтам: «Ё Худоё Худовандо! Онҳо дар ҳаққи ман мегӯянд: „Оё ӯ бо масалҳо ҳарф мезанад?“»

Матто* 13:13

Аз он сабаб ба онҳо бо масалҳо сухан мегӯям, ки онҳо нигоҳ мекунанд, вале намебинанд, ва гӯш медиҳанд, вале намешунаванд, ва намефаҳманд;

Матто* 13:34

Ҳамаи инҳоро Исо ба мардум бо масалҳо баён мекард, ва бе масал ба онҳо сухан намегуфт,

Матто* 27:28

Ва либоси Ӯро кашида, ҷомаи арғувон ба Ӯ пӯшонданд;

Матто* 6:19

Дар рӯи замин барои худ ганҷҳо ғун накунед, ки дар ин ҷо куя ва занг мезанад, ва дуздон нақб канда, медузданд;

Инҷили Луқо 14:7

Чун Ӯ пайхас намуд, ки даъватшудагон барои нишастани худ пешгоҳро интихоб мекунанд, ба онҳо масале гуфт:

Юҳанно* 16:29

Шогирдонаш ба Ӯ гуфтанд: «Инак акнун кушоду равшан сухан мегӯӣ, на бо масалҳо;

1 Қӯринтиён* 13:12

Зеро ки мо ҳоло дар оина, ба таври муаммо мебинем, лекин он вақт рӯ ба рӯ хоҳем дид; ҳоло ман ба таври ҷузъӣ медонам, лекин он вақт хоҳам донист ба монанди он ки худам низ дониста шудаам.

Яъқуб 5:2

Сарвати шумо пӯсидааст, ва либоси шуморо куя задааст.

Доварон 14:11

Ва чун ӯро диданд, сӣ нафар ёронро баргузиданд, то ки бо ӯ бошанд.

Доварон 14:13

Вале агар онро барои ман натавонед ҳал намоед, шумо бояд сӣ ҷомаи катон ва сӣ даста либос ба ман бидиҳед». Ба ӯ гуфтанд: «Муаммои худро бигӯй, то ки онро бишнавем».