Доварон 13:5 - Китоби Муқаддас 1992 1999

⁵ Зеро инак, ту ҳомила шуда, писаре хоҳӣ зоид, ва поку ба сараш нахоҳад расид, зеро ки он кӯдак аз батни модар барои Худо мумтоз хоҳад буд; ва ӯ ба наҷот додани Исроил аз дасти фалиштиён шурӯъ хоҳад намуд».

Доварон 13:5 Iomraidhean Croise

2 Подшоҳон 8:1

Ва баъд аз ин Довуд ба фалиштиён зарба расонида, онҳоро мағлуб кард, ва Довуд инони ихтиёри пойтахти фалиштиёнро аз дасташон гирифт.

1 Вақоеънома 18:1

Ва баъд аз ин Довуд ба фалиштиён зарба расонида, онҳоро мағлуб кард, ва Ҷат ва қасабаҳояшро аз дасти фалиштиён гирифт.

Омӯс 2:11

Ва аз писарони шумо анбиёро, ва аз ҷавонони шумо назиронро ба миён овардам. Оё ҳамин тавр нест, эй банӣ‐Исроил?» — мегӯяд Худованд.

Ададҳо 6:5

Тамоми айёми назри назирии вай поку бар сари вай набояд бирасад; то тамом шудани айёме ки худро назири Худованд гардонидааст, вай муқаддас буда, мӯи сарашро бояд калон кунад.

Инҷили Луқо 1:15

Зеро ки ӯ дар назари Худованд бузург хоҳад буд, ва шароб ва арақ нахоҳад нӯшид, ва аз шиками модари худ аз Рӯхулкудс пур хоҳад буд,

Доварон 16:17

Ва ҳар чиро, ки дар дил дошт, ба вай ошкор карда, гуфт: «Поку ба сари ман нарасидааст, зеро ки ман аз батни модари худ барои Худо мумтоз ҳастам; агар мӯйсарам тарошида шавад, қувватам аз ман дур хоҳад шуд, ва ман суст шуда, мисли ҳар каси дигар хоҳам гардид».

1 Подшоҳон 1:11

Ва назр намуда, гуфт: «Эй Худованди лашкарҳо! Агар ба азияти канизи Худ назар андозӣ, ва маро ба ёд оварӣ, ва канизи Худро фаромӯш накунӣ, ва фарзанди наринае ба канизи Худ ато фармоӣ, ман ӯро тамоми айёми умраш ба Худованд хоҳам дод, ва поку ба сари ӯ нахоҳад расид».

1 Подшоҳон 7:13

Ва фалиштиён мағлуб гардиданд, ва дигар ба ҳудуди Исроил надаромаданд; ва дар тамоми айёми Самуил дасти Худованд бар фалиштиён боло буд.