Доварон 1:16 - Китоби Муқаддас 1992 1999

¹⁶ Ва банӣ‐Қенӣ, ақрабои падарарӯси Мусо, аз шаҳри Хурмозор бо банӣ‐Яҳудо хуруҷ намуда, сӯи биёбони Яҳудо, ки дар ҷануби Арод аст, равона шуданд ва дар миёни ин қавм маскан гирифтанд.

Доварон 1:16 Iomraidhean Croise

1 Вақоеънома 2:15

Ва шашумин — Ӯсамро, ва ҳафтумин — Довудро.

1 Вақоеънома 2:55

Ва оилаҳои котибоне ки дар Яъбис сокин буданд: тиръотиён, шимъотиён, сукотиён; инҳо қиниёнанд, ки аз Ҳаммат, падари Байт‐Рикоб, пайдо шудаанд.

2 Вақоеънома 28:16

Дар он замон подшоҳ Оҳоз назди подшоҳони Ашшур фиристод, то ки ба ӯ мадад расонанд.

Хуруҷ 18:1

Ва Йитрӯ, коҳини Мидьён, падарарӯси Мусо, ҳар он чиро, ки Худо барои Мусо ва барои қавми Худ Исроил карда буд, яъне Исроилро аз Миср берун оварда буд, шунид.

Хуруҷ 18:12

Ва Йитрӯ, падарарӯси Мусо, қурбонии сӯхтанӣ ва забҳҳо барои Худованд гирифт; ва Ҳорун ва ҳамаи пирони Исроил омаданд, то ки бо падарарӯси Мусо ба ҳузури Худованд нон бихӯранд.

Хуруҷ 18:27

Ва Мусо падарарӯсашро равона кард, ва вай ба диёри худ рафт.

Хуруҷ 18:7

Ва Мусо ба пешвози падарарӯсаш баромад, ва таъзим намуда, варо бӯсид, ва аз саломатии якдигар пурсупос карданд, ва ба хайма даромаданд.

Хуруҷ 3:1

Ва Мусо рамаи падарарӯси худ Йитрӯ, коҳини Мидьёнро мечаронид, ва рамаро ба он тарафи биёбон бурд, ва ба Ҳӯриб, ки кӯҳи Худо бошад, омад.

Хуруҷ 4:18

Ва Мусо рафта, назди падарарӯсаш Йитрӯ баргашт, ва ба вай гуфт: «Ман рафта, назди бародаронам, ки дар Миср мебошанд, бармегардам, то бубинам, ки оё ҳанӯз зинда ҳастанд?» Ва Йитрӯ ба Мусо гуфт: «Ба саломатӣ бирав».

Ирмиё 35:2

«Ба хонаи Рекобиён бирав ва бо онҳо гуфтугӯ намо, ва онҳоро ба хонаи Худованд, ба яке аз ҳуҷраҳои он биёр, ва ба онҳо шароб бинӯшон».

Ададҳо 21:1

Ва Канъонӣ, подшоҳи Арод, ки дар ҷануб сокин буд, шунид, ки Исроил бо роҳи Аторим меояд, ва ӯ бо исроилиён ҷанг кард, ва баъзеро аз онҳо ба асирӣ бурд.

Матто* 3:1

Дар он айём Яҳьёи Таъмиддиҳанда зоҳир шуда, дар биёбони Яҳудо мавъиза мекард,

Такрори Шариат 34:3

Ва кишвари Ҷанубро, ва майдони дараи Ериҳӯро, ки шаҳри хурмозор аст, то Сӯар.

Такрори Шариат 34:4

Ва Худованд ба ӯ гуфт: «Ин аст замине ки Ман дар бораи он ба Иброҳим, Исҳоқ ва Яъқуб қасам хӯрда, гуфтаам: „Ба насли ту онро хоҳам дод“. Ман ба ту имконият додам, ки онро бо чашмони худ бубинӣ, валекин ба он ҷо убур нахоҳӣ кард».

Еҳушаъ ибни Нун 12:14

Як подшоҳи Ҳормо; як подшоҳи Арод;

Еҳушаъ ибни Нун 18:21

Ва шаҳрҳои хонадони банӣ‐Биньёмин, мувофиқи қабилаҳои онҳо, инҳо буданд: Ериҳӯ, Байт‐Ҳоҷло ва Эмеқ‐Қасис,

Доварон 1:15

Ва ӯ ба падараш гуфт: «Ба ман баракате бидеҳ, зеро ки замини ҷанубиро ту ба ман додаӣ, пас чашмаҳои обро ҳам ба ман бидеҳ». Ва Колеб чашмаҳои боло ва чашмаҳои поёнро ба ӯ дод.

Доварон 3:13

Ва ӯ банӣ‐Аммӯн ва Амолеқро назди худ ҷамъ кард, ва омада, ба Исроил зарба расонид, ва онҳо шаҳри Хурмозорро гирифтанд.

Доварон 4:11

Ва Ҳобари Қенӣ аз қениён, яъне аз банӣ‐Ҳубоби ақрабои падарарӯси Мусо ҷудо шуда, хаймаи худро то Элӯн‐Бесаананим, ки назди Қодеш воқеъ аст, барафрошта буд.

Доварон 4:17

Ва Сисро пои пиёда сӯи хаймаи Ёил, ки зани Ҳобари Қенӣ буд, гурехт; зеро ки дар байни Ёбин подшоҳи Ҳосӯр ва хонадони Ҳобари Қенӣ сулҳ буд.

1 Подшоҳон 15:6

Ва Шоул ба қениён гуфт: «Биравед, фурӯд оед, аз миёни амолеқиён дур шавед, мабодо шуморо бо онҳо несту набуд намоям, ва ҳол он ки шумо ба тамоми банӣ‐Исроил, вақте ки онҳо аз Миср баромаданд, хайрхоҳӣ кардаед». Ва қениён аз миёни Амолеқ дур шуданд.

1 Подшоҳон 27:10

Ва Окиш мегуфт: «Имрӯз ба куҷо тохтутоз кардед?» Ва Довуд мегуфт: «Ба ҷануби Яҳудо, ва ҷануби ераҳмиэлиён, ва ҷануби қениён».

1 Подшоҳон 30:29

Ва барои аҳли Рокол, ва аҳли шаҳрҳои ераҳмиэлиён, ва аҳли шаҳрҳои қениён,