Айюб 8:9 - Китоби Муқаддас 1992 1999

⁹ Мо дирӯза ҳастем, ва чизе намедонем, чунки рӯзҳои мо сояе бар замин аст.

Айюб 8:9 Iomraidhean Croise

Ҳастӣ 47:9

Ва Яъқуб ба фиръавн гуфт: «Айёми солҳои мусофирати ман саду сӣ сол аст; айёми солҳои умри ман кам ва бад аст, ва ба айёми солҳои умри падарони ман дар айёми мусофирати онҳо нарасидааст».

1 Вақоеънома 29:15

Зеро ки мо ба ҳузури Ту ғариб ҳастем, ва мисли ҳамаи падарони худ меҳмон мебошем: айёми мо бар замин мисли соя аст, ва бақо надорад.

2 Вақоеънома 10:6

Ва подшоҳ Раҳабъом аз пироне ки ба ҳузури падараш Сулаймон, дар вақти зинда будани вай, меистоданд, машварат пурсида, гуфт: «Шумо чӣ маслиҳат медиҳед, то ки ба ин қавм ҷавоб гардонам?»

Айюб 14:1

Одамизод, ки аз зан зоида мешавад, рӯзҳояш кам ва азобаш бисьёр аст:

Айюб 14:2

Мисли гул месабзад ва пажмурда мешавад, ва мисли соя мегурезад ва боқӣ намемонад.

Айюб 32:7

Дар дили худ гуфтам: „Бигзор синни зиёд сухан ронад, ва фаровонии солҳо ҳикмат омӯзад“.

Айюб 7:6

Рӯзҳои ман аз моку тезравтар аст, ва бо ноумедӣ анҷом меёбад.

Айюб 8:10

Онҳо, охир, туро таълим хоҳанд дод, ба ту хоҳанд гуфт, ва суханонро аз таҳти дили худ берун хоҳанд овард.

Забур 102:11

Зеро, ба андозае ки осмон аз замин баланд аст, эҳсони Ӯ бар тарсгоронаш ба ҳамон андоза бузург аст.

Забур 102:12

Ба андозае ки шарқ аз ғарб дур аст, ҷиноятҳои моро ба ҳамон андоза аз мо дур кардааст.

Забур 144:4

Аъмоли Туро насл бо насл ситоиш хоҳад намуд, ва қудрати Туро ривоят хоҳад кард.

Забур 39:5

Хушо марде ки ба Худованд таваккал мекунад, ва ба мутакаббирон ва пайравони кизб рӯ намеоварад!

Забур 82:5

Гуфтанд: «Меравем ва онҳоро нест мекунем, то ки халқе набошанд, ва номи Исроил дигар зикр наёбад».

Забур 90:4

Бо парҳои Худ туро хоҳад пӯшонид, ва зери болҳои Ӯ паноҳ хоҳӣ ёфт; ростии Ӯ зиреҳ ва ҷавшан аст.