Айюб 7:6 - Китоби Муқаддас 1992 1999

⁶ Рӯзҳои ман аз моку тезравтар аст, ва бо ноумедӣ анҷом меёбад.

Айюб 7:6 Iomraidhean Croise

Айюб 13:15

Инак, маро қатл кунад ҳам, ба Ӯ умед хоҳам баст, аммо беайбии роҳҳои худро ба ҳузури Ӯ исбот хоҳам кард.

Айюб 14:19

Об сангҳоро месояд, ҷараёнҳояш хоки заминро шуста мебарад, ончунон Ту умеди инсонро несту нобуд мекунӣ.

Айюб 16:22

Зеро ки солҳои андак ба охир мерасад, ва ман ба роҳи бебозгашт хоҳам рафт.

Айюб 17:1

Рӯҳи ман пажмурда шудааст, рӯзҳои ман ба поён мерасад, қабристон барои ман муҳайёст.

Айюб 17:11

Рӯзҳоям гузаштааст, андешаҳоям, — орзуҳои дилам, — барбод рафтааст.

Айюб 17:15

Пас, умеди ман куҷост? Ва кист, ки умеди маро дида бошад?

Айюб 17:16

Он ба дарвозаи дӯзах фурӯ хоҳад рафт, вақте ки якҷоя дар хок фурӯд оем».

Айюб 19:10

Маро гирдогирд хароб кардааст, ва ман талаф мешавам; ва умеди маро, мисли дарахте, решакан кардааст.

Айюб 6:11

Ман чӣ куввате дорам, ки умедвор шавам? Ва чӣ муроде дорам, ки сабр пеша кунам?

Айюб 9:25

Ва рӯзҳои ман аз даванда тезравтар аст, — медавад, некӣ намебинад,

Забур 102:11

Зеро, ба андозае ки осмон аз замин баланд аст, эҳсони Ӯ бар тарсгоронаш ба ҳамон андоза бузург аст.

Забур 144:4

Аъмоли Туро насл бо насл ситоиш хоҳад намуд, ва қудрати Туро ривоят хоҳад кард.

Масалҳо 14:32

Шарир барои бадии худ рад карда мешавад, вале одил дар вақти мамоти худ низ ба Худо паноҳ мебарад.

Ирмиё 2:25

Пои худро аз бараҳнагӣ ва гулӯи худро аз ташнагӣ нигоҳ дор. Вале ту гуфтӣ: „Не, умеде нест! Зеро ки бегонаҳоро дӯст медорам ва аз қафои онҳо хоҳам рафт“.

Эфсӯсиён* 2:12

Дар он замон шумо бе Масеҳ, аз ҷамоати Исроил ҷудо ва нисбат ба аҳдҳои ваъда бегона будед, дар олам бе умед ва бе Худо будед.

Яъқуб 1:11

Офтоб бо гармо тулӯъ намуда, алафро мехушконад, ва гули он рехта, зебоии намуди он нест мешавад; сарватдор низ дар роҳҳои худ ҳамин тавр пажмурда хоҳад шуд.

Яъқуб 4:14

Дар сурате ки шумо намедонед, ки фардо чӣ ҳодиса рӯй хоҳад дод: зеро ки чист зиндагонии шумо? Буғест, ки ба муддати кӯтоҳе зоҳир гардида, баъд нест мешавад.

1 Петрус 1:13

Бинобар ин, камари ақли худро маҳкам баста ва ҳушьёр шуда, ба файзе ки дар вақти зуҳури Исои Масеҳ ба шумо ато хоҳад шуд, комилан умедвор бошед.

1 Петрус 1:24

Зеро ки ҳар ҷисм мисли алаф аст, ва ҳар ҷалоли одамӣ — мисли гули алаф; алаф хушк мешавад, ва гули он мерезад;