Айюб 5:1 - Китоби Муқаддас 1992 1999

¹ Пас, даъват намо, вале кист, ки ба ту ҷавоб гардонад? Ва ту ба кадоме аз муқаддасон муроҷиат хоҳӣ кард?

Айюб 5:1 Iomraidhean Croise

Айюб 15:15

Инак, Ӯ ба муқаддасони Худ эътимод надорад, ва осмон дар назараш пок нест,

Айюб 17:3

Гарав гузошта, ба ҳузури Худ ба ман зомин шав! Вагар на, кист, ки барои ман дасти паймон диҳад?

Айюб 4:18

Модоме ки Ӯ ба бандагони Худ эътимод надорад, ва дар фариштагони Худ нуқсон меёбад,

Забур 106:16

Зеро ки дарҳои мисинро шикастааст, ва ғалақаҳои оҳанинро пора кардааст.

Забур 16:3

Диламро имтиҳон кардӣ, шабона тафаққуд намудӣ, маро озмудӣ, ва чизе наёфтӣ: андешаи баде надорам, ки ба забон оварда натавонам.

Забур 89:5

Онҳоро мисли селобе равон мекунӣ; мисли он ки дар хоб бошанд; мисли алафе ки пагоҳӣ мерӯяд,

Ишаъё 41:1

Эй ҷазираҳо, ба ҳузури Ман хомӯш монед; ва бигзор қабилаҳо қуввати тоза пайдо кунанд ва наздик омада, гӯянд: якҷоя муҳокима хоҳем кард.

Эфсӯсиён* 1:1

Павлус, ки бо иродаи Худо ҳаввории Масеҳ аст, ба муқаддасоне ки дар Эфсӯс мебошанд ва дар Исои Масеҳ аминанд:

Ибриён* 12:1

Бинобар ин мо низ, ки дар гирди худ чунин абри шоҳидонро дорем, ҳар бори гарон ва гуноҳро, ки моро фаро мегирад, аз худ дур андохта, майдони дар пеши мо бударо бо сабр давон‐давон тай кунем