Айюб 42:3 - Китоби Муқаддас 1992 1999

³ „Он кист, ки машваратро бемаънӣ пинҳон мекунад?“ Ба яқин, ман дар бораи чизҳое ки фаҳм накардаам, фикр баён намудаам, дар бораи корҳои аҷоибе ки аз ақли ман берун аст, ва ман онҳоро намедонам.

Айюб 42:3 Iomraidhean Croise

Айюб 11:7

Оё беинтиҳоии Худоро метавонӣ дарьёбӣ? Оё то ба ақсои умқи Қодир метавонӣ бирасӣ?

Айюб 11:9

Андозаи он аз замин дарозтар ва аз баҳр фарохтар аст.

Айюб 13:1

Инак, ҳамаашро чашми ман дидааст, ва гӯши ман шунида, дарк намудааст.

Айюб 38:2

«Он кист, ки машварати Маро бо суханони бемаънӣ торик мекунад?

Айюб 5:9

Ки Ӯ корҳои бузурги беҳадду ҳисобе мекунад, корҳои аҷоибе ки сону шумор надорад:

Забур 131:1

Суруди сууд. Довудро, эй Худованд, ба ёд ор, тамоми меҳнати ӯро,

Забур 139:6

Мағрурон барои ман қапқон ва камандҳо пинҳон кардаанд, дар сари роҳ дом ниҳодаанд, тузоқҳо барои ман шинондаанд. Село.

Забур 40:5

Ман гуфтам: «Худовандо! Ба ман марҳамат намо; ҷонамро шифо деҳ, зеро ки пеши Ту хато кардаам».