Айюб 4:9 - Китоби Муқаддас 1992 1999

⁹ Аз нафаси Худо талаф мешаванд, ва аз дами ғазаби Ӯ маҳв мегарданд.

Айюб 4:9 Iomraidhean Croise

4 Подшоҳон 19:7

Инак, Ман бар ӯ рӯҳе мефиристам, ва ӯ хабаре шунида, ба замини худ хоҳад баргашт; ва Ман ӯро дар замини худаш бо шамшер фурӯ хоҳам ғалтонид“».

Айюб 1:19

Ва инак, боди азиме аз ҷониби биёбон омада, чор кунҷи хонаро фаро гирифт, ва он бар ҷавонон фурӯ рафт, ва онҳо мурданд; ва танҳо ман раҳо шудам, то ки ба ту хабар диҳам».

Айюб 15:30

Аз торикӣ халос нахоҳад шуд; ниҳолашро аланга хушк хоҳад кард, ва аз нафаси даҳони Ӯ нобуд хоҳад шуд.

Айюб 40:11

Инак, қуввати вай дар камари вай аст, ва тавоноии вай дар мушакҳои шикамаш.

Айюб 40:13

Узвҳояш мисли қубурҳои мисин аст, устухонҳояш мисли сихҳои оҳанин.

Забур 18:15

Бигзор суханони даҳонам ва андешаи дилам писандидаи Ту бошад, эй Худованд, ки кӯҳпораи ман ва раҳокунандаи ман ҳастӣ!

Хуруҷ 15:10

Ҳамин ки боди Худро вазонидӣ, баҳр онҳоро пӯшонид: онҳо мисли қӯрғошим дар обҳои азим фурӯ рафтанд.

Хуруҷ 15:8

Аз вазидани боди ғазаби Ту обҳо фароҳам омад. ҷараёнҳо мисли хоктӯдае биистод, вартаҳо андаруни баҳр шах шуда монд.

Ишаъё 11:4

Балки мискинонро бо адолат доварӣ хоҳад кард, ва мазлумони заминро бо росткорӣ ҳукм хоҳад намуд; ва бо чӯбдасти даҳонаш заминро зарба хоҳад зад, ва бо дами лабҳояш шарирро хоҳад кушт.

Ишаъё 30:33

Зеро ки Тӯфет пешакӣ тайёр карда шудааст: он барои подшоҳ низ муҳайёст, ба тавре ки амиқ ва фарох гардидааст; дар гулханаш оташ ва ҳезум бисьёр аст; нафаси Худованд мисли наҳри кибрит онро хоҳад барафрӯхт.

Ишаъё 40:7

Алаф хушк мешавад, гул пажмурда мегардад, вақте ки боде аз ҷониби Худованд бар он бивазад: ба яқин, қавм низ алаф ҳастанд.

2 Таслӯникиён* 2:8

Он гоҳ шарир зоҳир мегардад, ҳамон ки Исои Худованд варо бо нафаси даҳонаш мекушад ва бо зуҳури омадани Худ несту нобуд мекунад.

Ошкорсозӣ* 2:16

Пас тавба кун, вагар на, ба зудӣ назди ту хоҳам омад ва бо шамшери забони Худ бо онҳо ҷанг хоҳам кард.