Айюб 4:4 - Китоби Муқаддас 1992 1999

⁴ Суханони ту рӯҳафтодаро ба по мехезонд, ва зонуҳои ларзонро ту қувват мебахшидӣ.

Айюб 4:4 Iomraidhean Croise

Айюб 29:11

Гӯше ки овозаи маро мешунид, маро сазовори хушбахтӣ медонист; ва чашме ки рафтори маро медид, ба адолати ман шаҳодат медод,

Айюб 29:25

Роҳи онҳоро интихоб менамудам ва дар садри маҷлис менишастам, ва дар миёни фавҷ мисли подшоҳе сокин будам, ва мисли шахсе ки азодоронро тасаллӣ медиҳад.

Айюб 4:3

Инак, ту бисьёр касонро панд додаӣ, ва дастҳои бемадорро тақвият намудаӣ.

Айюб 4:5

Вале акнун ба сари худат омадааст, ва ту бетоқат шудаӣ; навбат ба худат расидааст, ва ту аз рӯҳ афтодаӣ.

Масалҳо 12:18

Баъзеҳо неши забон мезананд, ки мисли зарби шамшер аст, вале забони хирадмандон офият мебахшад.

Масалҳо 25:11

Сухане ки дар мавқеаш гуфта шуда бошад, мисли себҳои заррин аст, ки кандакориҳои нуқра доранд.

Ишаъё 50:4

Худованд Худо забони донишҷӯёнро ба Ман додааст, то ки тавонам бемачолеро бо калом дастгирӣ намоям; Ӯ субҳ ба субҳ бедор мекунад, гӯши Маро бедор мекунад, то ки мисли донишҷӯён бишнавам.

Дониёл 5:6

Он гоҳ ранги рӯи подшоҳ канд, ва фикру хаёлаш ӯро ҳаросон кард, бандҳои камараш бемаҷол гардид, ва зонуҳояш ларзида, ба хам мехӯрд.

2 Қӯринтиён* 2:7

Ва акнун, баръакс, шумо ӯро афв намоед ва тасалло диҳед, то ки ғуссаи аз ҳад зиёд ӯро фурӯ набарад;

2 Қӯринтиён* 7:6

Аммо Худое ки ба фурӯтанон тасалло мебахшад, бо омадани Титус моро тасалло дод,

1 Таслӯникиён* 5:14

Инчунин аз шумо, эй бародарон, хоҳишмандем, ки танбалонро насиҳат кунед, беҷуръатонро тасаллӣ диҳед, сустонро дастгирӣ намоед, бо ҳар кас пурсабр бошед.

Ибриён* 12:12

Пас, дастҳои беқувват ва зонуҳои бемаҷолро қавӣ кунед