9 Бигзор ситораҳои шоми он тира шавад, он ба нуре интизорӣ барад, — вале набошад, ва бигзор мижгони саҳарро набинад,
Барои он ки дарҳои батни модарамро набаст ва азобро аз чашмонам пинҳон накард!
Бигзор онро нафринкунандагони рӯз, ки метавонанд аждарро бедор кунанд, лаънат гӯянд!
Ҳангоме ки ба некӣ умед мебастам, бадӣ омад, ва ҳангоме ки ба нур интизорӣ доштам, торикӣ фаро расид.
Аз атсаҳои вай нур падид меояд, ва чашмони вай мисли пилкҳои шафақи субҳ аст.
Шамшере ки ба вай бизананд, истодагӣ нахоҳад кард, ҳамчунин найза, мизроқ ва тир.
Худованд Худои худро ҷалол диҳед пеш аз он ки Ӯ торикиро падид оварад, ва пеш аз он ки пойҳои шумо бар кӯҳҳои тираранг билағжад; ва шумо рӯшноиро интизор хоҳед шуд, вале Ӯ онро зулмот хоҳад гардонид ва ба абри сиёҳе мубаддал хоҳад кард.
Осоиштагиро умедвор шудем, вале некие ҳосил нашуд; замони шифоро интизор шудем, ва инак, даҳшат фаро расид.